In 2014: ‘100 jaar cremeren in Nederland’

“Er is in de afgelopen 100 jaar veel gebeurd,” vertelt Jaap Blaak, voorzitter van de LVC. “Zo kiest tegenwoordig ruim 60% voor cremeren in plaats van begraven en zijn er in Nederland 77 crematoria. Niet in de laatste plaats is er ook op het gebied van dienstverlening en (wettelijke) mogelijkheden veel veranderd. Plechtigheden worden persoonlijker en de mogelijkheden die nabestaanden hebben om een bestemming aan de as te geven zijn heel divers. Een Open Dag is bij uitstek een moment om dit uitgebreid aan bezoekers te laten zien.”

Geschiedenis cremeren
Cremeren is zo oud als de mensheid. In de Bronstijd werden al urnen in hunebedden bijgezet. Vanaf Karel de Grote werd begraven gangbaar; als christelijke vorst verbood hij (in 785) het cremeren zelfs. Lang bestond er uit geloofsovertuiging veel tegenstand tegen cremeren. Door de dode te begraven in plaats van te verbranden, 'bleef het lichaam intact en stond niets de wederopstanding en het eeuwige leven in de weg'.

Voorstanders crematie
Rond 1850 gingen in West-Europa voorstanders van crematie zich organiseren. Ze kregen steun van de medische wereld. In 1874 werd 'De Vereeniging tot invoering der Lijkverbranding in Nederland' opgericht, later de Koninklijke Facultatieve. Deze Vereniging, die als doel had cremeren in Nederland mogelijk te maken, liet in 1913 in de gemeente Velsen een crematorium bouwen: Crematorium Westerveld, het eerste in Nederland.

Landelijke Vereniging van Crematoria
De Landelijke Vereniging van Crematoria (LVC) werd in 1988 opgericht en is een ‘brancheorganisatie’ die in veel gevallen optreedt als ‘spreekbuis’ van de crematoria. Het Dr. C.J. Vaillantfonds is het Goede Doelen Fonds van de LVC. In dit Fonds – dat een breed palet aan goede doelen en waardevolle initiatieven ondersteunt - worden de opbrengsten samengebracht van metalen die na een crematie overblijven.