Leven en dood

Het Crematorium Tilburg e.o. organiseert in samenwerking met Netwerk Palliatieve zorg Midden-Brabant een drietal lezingen rondom de dood. Ze behandelen ons leven met de dood vanuit drie perspectieven: de dood zelf, de voorbereiding op de dood en de omgang met de dood door nabestaanden.

De lezingen zijn bedoeld voor alle belangstellenden. Ze kunnen speciaal van belang zijn voor mensen die in hun persoonlijk leven te maken hebben met een overlijden of die vanuit hun beroep met vragen rond overlijden en rouw te maken hebben.

AANMELDEN

Aan deelname zijn geen kosten verbonden. Aanmelden kan tot en met de vrijdag, voorafgaand aan de datum waarop de lezing plaatsvindt.

U kunt zich voor (een van) de lezingen aanmelden bij
Zorgnetwerk Midden-Brabant
Telefonisch via 013-465 73 55
of via e-mail info@zmbr.nl

De lezingen worden gehouden in de aula van
Crematorium Tilburg e.o.
Karel Boddenweg 5
5044 EL Tilburg

Wat is de dood?
woensdag 8 oktober 2008
door Harald van Veghel

Het kost moeite om stil te blijven staan bij de dood zelf en de aandacht niet meteen te verleggen naar het proces vóór de dood (het sterven), of de vraag naar een leven ná de dood. Want de dood zelf is voor ons ongrijpbaar. We maken hem heel ons leven lang niet mee. Of beter: we maken hem alleen mee als de dood van een ander. Soms begeleiden we iemand tot op de grens waar hij ons verlaat. Over alles valt een stilte. We ervaren het doordraaien van de klok en het geluid van het verkeer buiten als vervreemdend en onwerkelijk. Maar het leven gaat verder. Het rolt over je heen met al zijn besognes, neemt je op en nodigt je uit om het grote geheim niet tot je door te laten dringen: dat je weet dat al die dingen een keer voorbij zullen zijn. En dat je ook weet van je eigen einde. Het einde dat, zolang je leeft, vóór je ligt.

Dr. Harald van Veghel (1959) is filosoof. In het verleden was hij als docent wijsbegeerte verbonden aan diverse instellingen van hoger onderwijs. Daarnaast vervulde hij bestuurlijke spilfuncties op het gebied van zingeving en identiteitsbepaling. Tegenwoordig werkt hij als coach en consultant, en geeft lezingen en workshops over uiteenlopende filosofische thema's.
De dood in zicht
woensdag 5 november 2008
door Kees Aaldijk

In deze lezing gaat het erom hoe we onszelf op de dood kunnen voorbereiden en hoe we anderen bij het sterven kunnen begeleiden. Om ons te kunnen voorbereiden op de dood moeten we eerst weten wat de dood eigenlijk is. Is het een definitief eindpunt van ons bestaan of de voortzetting van ons leven in een andere vorm? Wetenschappelijk onderzoek naar bijna dood ervaringen, sterfbed ervaringen en de mystieke wijsheid van alle tijden maken het aannemelijk dat we met de dood een nieuwe realiteit betreden. Ons leven gaat gewoon door maar op een andere manier! We kunnen het sterven beschouwen als een transformatieproces dat ons leidt naar een andere, subtielere wereld. Dat proces kunnen we zelf beïnvloeden. Als we ons er op de juiste manier op voorbereiden en daarbij ook nog de steun krijgen van onze geliefden die achterblijven, kan de dood de bekroning worden van ons leven.

Drs. ing. Kees Aaldijk (1947) is psycholoog. Hij heeft een praktijk in Soest waar hij onder andere mensen helpt bij het afronden van nog onvoltooide levenstaken. Hij is bestuurslid van de Vereniging voor Transpersoonlijke Psychiatrie en redacteur van het blad Panta. Daarnaast is hij auteur van het boek Vensters op een transpersoonlijke werkelijkheid.

Verdriet en verlies
woensdag 26 november 2008
door Manu Keirse

In deze lezing wordt een antwoord gegeven op een groot aantal vragen die door zowel rouwenden als de omgeving gesteld worden. Mensen in verdriet kunnen er beter door begrijpen wat ze doormaken en dat kan voor hen een belangrijke steun zijn. Vrienden en familie kunnen concrete suggesties horen om mensen in verdriet tot steun te zijn.
Voorbeelden van vragen van rouwenden:
- Is het normaal dat ik mij na zoveel tijd nog zo verdrietig voel?
- Zal ik nog ooit opnieuw kunnen genieten van het leven?
- Hoe komt het dat ik mij zo moeilijk kan concentreren, dat ik steeds weer allerlei dingen vergeet, dat ik me zo moe voel ook al heb ik bijna niets gedaan?
- Rouwen mannen anders dan vrouwen?”
Voorbeelden van vragen van de omgeving:
- Mag je kinderen confronteren met dood en sterven of is het beter om er niet met hen over ter praten?
- Is het wel normaal dat een vrouw zo verdrietig is na het sterven van haar man die toch 88 jaar mocht worden?
- Is het niet beter de naam van de overledene niet meer uit te spreken?
- Kunnen mensen na een echtscheiding een gelijkaardig rouwproces doormaken?

Prof. dr. Manu Keirse is klinisch psycholoog en hoogleraar aan de Faculteit der Geneeskunde van de KU Leuven. Hij luisterde meer dan 30 jaar naar mensen in verdriet en reikt vanuit deze rijke ervaring suggesties aan die helpen om verdriet te overleven en voor de omgeving om mensen beter te begrijpen en tot steun te kunnen zijn. Het gaat niet over de dood maar over het leven.

PROGRAMMA

19.30 uur
Ontvangst met koffie/thee
Vanaf 20.00 uur
Lezing
Pauze (u heeft gelegenheid om uw vragen op papier te zetten; de spreker zal na de pauze op uw vragen ingaan)
Interactie met de zaal
Ruimte voor vragen
22.00 uur
Sluiting