2 november a.s.: Opening kinderhofje begraafplaats St Laurentius (Rotterdam)

Het nieuwe hofje is ingericht door landschapsarchitecte Ada Wille en voorzien van kunstwerken van Petra Laaper. Ada Wille ontwierp ook drie torentjes met nissen voor kinderurntjes. De torentjes worden bekroond door een vogelhuisje. De basisschoolkinderen uit de buurt beschilderden stoeptegels met de thema's liefde, engelen en bloemen als leidraad.

Inrichting en beplanting
In het ontwerp van Ada Wille vormen licht, rust, natuur en kleurrijke kunstobjecten de uitgangspunten. Bomen werden gekapt en opeens baadde het donkere kinderhofje in het licht. Er kwam veel nieuwe beplanting. De grafjes zijn omkaderd door groene buxushaagjes; er is gras en lavendel met tere paarse bloempjes; er is altijd groene klimop aangeplant, gecombineerd met kamperfoelie en clematis en er gingen honderden narcisbolletjes de grond in. Zo zal elk seizoen een ander gezicht tonen.

Vier kunstwerken
In samenwerking met het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam heeft kunstenaar Petra Laaper vier kleurrijke kunstwerken ontworpen. Twee blauwe drempels van keramiek markeren de ingangen naar het kinderhof. Op een grote herdenkingswand in rode tinten staan in bronzen letters de namen van de kinderen die hier eens begraven lagen. Midden in het hof prijkt een grote carrouselbank; een speels element, geïnspireerd op traditionele draaimolens. In spiraalvorm staat erop geschreven: "Ik mis je, tot ziens". Nabestaanden, jong en oud, vinden hier een plek om te mijmeren en te herinneren.

Beschilderde stoeptegels
De locatie van begraafplaats St. Laurentius kent een bijzonder dimensie: ze is omgeven door een grote speeltuin, een kinderdagverblijf/NSO en een aantal basisscholen, waarvan er één zelfs tegen de begraafplaats is aangebouwd en een tweede er recht tegenover ligt. Vanuit de filosofie dat leven en dood, carpe diem en memento mori, onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, zijn er intensieve contacten ontstaan met deze 'buren'. Voor het kinderhofje deed de begraafplaats een beroep op het universele vermogen van kinderen om te troosten. De leerlingen van de groepen 7 en 8 van de Pierre Bayle School, de Talmaschool en de Waalse School, met meer dan 40 nationaliteiten, beschilderden tientallen stoeptegels, die een plek krijgen in een van de paden van het hofje.

Algemene informatie
Op St. Laurentius worden gemiddeld zes kinderen per jaar begraven in leeftijd variërend van prematuur geboren tot jonge mensen van bijna 12 jaar. In de 140 jaar dat St. Laurentius bestaat, is de kindersterfte sterk afgenomen. Ook de wijze waarop kinderen ter aarde worden besteld is veranderd. Vroeger gebeurde dit vaak ‘anoniem’. Pasgeborenen kregen geen naam en bij de begrafenis was soms alleen de vader aanwezig. Daarna kwam er niemand meer. Tot op de dag van vandaag ontvangen wij regelmatig bezoekers, die na jaren toch nog op zoek zijn gegaan naar het anonieme, monumentloze grafje van hun kind, broertje of zusje. Tegenwoordig is er plaats voor een eerbiedwaardig afscheid. Aan de aankleding van het graf wordt veel aandacht besteed. En ook na de begrafenis zijn het de papa’s en mama’s, broertjes en zusjes, opa’s en oma’s die met z’n allen de speciale plek in ere houden, ieder op eigen wijze.

St. Laurentius heeft een kinderhof willen creëren dat troost kan bieden en kan bijdragen aan het rouwproces. U bent van harte uitgenodigd om de opening ervan mee te maken.