Reaktie LOB op onderzoek Monuta naar stijgende grafkosten: Monuta vergelijkt appels met peren

Een eigen graf voor 3 personen gedurende 30 jaar in een monumentaal park, valt nu eenmaal ook qua prijs niet te vergelijken met een graf voor 20 jaar voor 2 personen op een eenvoudige grafakker zonder enige uitvaartfaciliteit. Sommige begraafplaatsen rekenen hun grafrechten inclusief begraafrecht (het openen en sluiten van het graf), andere begraafplaatsen doen dat niet. En zo zijn er tal van lokale verschillen die niet op een hoop kunnen worden gegooid. Deze manier van vergelijken is misleidend in het Monuta pers-offensief evenals het feit, dat er op geen enkele wijze gesproken wordt over de goedkoopste manier van begraven op vele gemeentelijke begraafplaatsen.

Tegen objectief onderzoek naar begraaf- en/of grafkosten zouden wij als Landelijke Organisatie Begraafplaatsen, waarbij meer dan 2000 begraafplaatsen (zowel gemeentelijke als particuliere) zijn aangesloten, geen enkel bezwaar hebben. Integendeel.

In dit geval is er echter sprake van opzettelijke misleiding van het publiek. Men zet zich af tegen gemeentelijke begraafplaatsen (de particuliere, waaronder die van Monuta zelf, blijven buiten beschouwing) terwijl alle begraafplaatsen, dus ook bijzondere begraafplaatsen waaronder kerkelijke en private met dezelfde problematiek te maken hebben.

Natuurlijk hoeft Monuta er geen rekening mee te houden, dat gemeenten door bezuinigingsmaatregelen van de centrale overheid worden gedwongen kostendekkender te werken. Dat betekent overigens alleen maar, dat Monuta (en zijn cliënten) jarenlang van lage tarieven hebben geprofiteerd, terwijl de gemeenten de tekorten dekten. Er zijn nog steeds gemeenten die ervoor kiezen om de werkelijke exploitatiekosten van de algemene begraafplaatsen te dekken uit de algemene middelen. Maar veel gemeenten zijn hiertoe niet langer in staat en zien zich gedwongen de tarieven jaarlijks aan te passen.

Ook de verontwaardiging over het zaterdagtarief is selectief. Uitvaartondernemers hanteren dit al jaren, met als logische redenering dat personeelskosten in het weekend nu eenmaal duurder zijn. Moet een gemeenteambtenaar dan maar niet worden uitbetaald? En is het niet zo dat de nabestaanden kunnen kiezen voor het tijdstip van begraven? Voorwaarde daarbij is natuurlijk wel dat de verzekeraar en/of uitvaartondernemer hen adequaat en tijdig over de specifieke tarieven informeert.
Aan de gemeenten ligt het niet dat sommige nabestaanden achteraf verrast worden door de rekening. De gemeentelijke heffingen, hoe divers ze ook mogen zijn, behoren immers tot de openbare en verplicht toegankelijke informatie en zijn ook bekend bij de verzekeraars en/of uitvaartondernemers.

Tenslotte: volgens cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is er bij de gemeenten dit jaar sprake van de laagste stijging van gemeentelijke heffingen sinds 1987: men kwam uit op een gemiddelde van 4,9%.
Monuta heeft nog veel uit te leggen.