‘Herinnering aan een trieste dageraad’ van Ramón Gieling 2 juli op Ned 2

Op 8 juni 1998 stapt de twintigjarige Ricco, die nog bij zijn ouders in Noord-Holland woont, op zijn motor voor een ‘rondje om’. Hij komt niet meer terug. In een bocht van een smalle landweg gaat hij onderuit. Met zijn motor schuift hij onder een tegemoetkomende auto. Ricco is op slag dood.

Vijftien jaar later is het alsof de tijd heeft stilgestaan in het ouderlijk huis van Ricco. Overal hangen forto’s van hem. Zelfs de rouwkaart is ingelijst. Zijn ouders, zijn zus en zijn beste vriend vertellen over het ongeluk. Door hun verhalen ontstaat een zintuiglijk portret van Ricco en een beeld hoe zijn dood het gezin en zijn vrienden de hel in slingerde. Maar ook hoe de verwerking in de loop der tijd een verdieping in hun leven bracht.

Regisseur Ramón Gieling (Over Canto, En un momento dado) verloor lang geleden zijn broer bij een brand. Op de plek waar het gebeurde is nooit een monument geplaatst. Wel speelt de plek vaak een rol in zijn leven en werk, bijvoorbeeld in de verhalen die hij schrijft. In die zin zou je kunnen zeggen dat een verschrikkelijk verlies, een rauw verdriet, niet alleen een onoverkomelijk einde hoeft te zijn, maar op termijn ook een vitale, scheppende kracht in zich kan dragen.

In Herinnering aan een trieste dageraad cirkelt Gieling via ‘gewoon een gezin uit Den Oever dat een zoon/broer/vriend’ verloor steeds nauwer om een mysterie heen, om het geheim van de rouw. De diverse perspectieven van een vader, een moeder, een zus, een vriend, een vriendin en de dominee schetsen een palet aan ‘rouwgezichten’. Gieling wil er de onpeilbare diepten van de rouw mee verkennen en de kracht van een familie die probeert het onacceptabele te leren accepteren. Kan de dood van een geliefde een verrijking worden?

Gieling: “De liefde en de dood zijn de twee grootste raadsels die ons sinds mensenheugenis bezighouden. Ze blijven even rijk en even verschrikkelijk. Het zou net zo goed denkbaar kunnen zijn dat er een deletetoets in onze hersenen zit die wordt aangeslagen zodra iemand is gestorven: lichaam weg, geest ook weg. Maar zo is het niet. Een overleden zoon, broer, zus, geliefde, vader, moeder blijft in ons hoofd zitten voor de rest van ons leven. Ook de liefde voor de dode blijft even intens als op het moment van vertrek. Sommigen zullen het God noemen, anderen een van de grote mysteries die je nooit zult begrijpen.”

Speciale vertoningen

Naast de tv-uitzending, woensdag 2 juli, 21.50 uur bij de NCRV op Nederland 2, zijn er diverse speciale vertoningen van Herinnering aan een trieste dageraad. Zo is de documentaire zaterdag 10 mei in Den Oever gedraaid voor de familie en vrienden van Ricco, wordt hij woensdag 4 juni drie keer vertoond in De Nieuwe Ooster in het kader van De Week van de Begraafplaats en is er een officiële première donderdag 26 juni in De Balie, Amsterdam. Verder organiseert producent KeyDocs vertoningen voor diverse doelgroepen.

Herinnering aan een trieste dageraad

Een productie van KeyDocs in samenwerking met de NCRV en met steun van CoBO.
Filmplan & regie: Ramón Gieling, fotografie: Goert Giltay, montage: Boris Gerrets, muziek: Paul M. van Brugge, geluid: Wouter Veldhuis, eindredacteur NCRV: Jelle Peter de Ruiter, producenten KeyDocs: Janneke Doolaard, Hanneke Niens, Hans de Wolf.