Uniek rouwvervoer met bijzondere legervoertuigen

Het persoonlijke verhaal van vrijwilliger Lars (25 jaar)


Eind zomer 2019 kreeg ik een telefoontje van een mevrouw die gelijk met emotionele stem vroeg of we in plaats van trouwvervoer ook rouwvervoer doen. Ik kreeg een brok in mijn keel en gaf eerlijk aan dat ik even niet wist wat ik hier zo snel op moest antwoorden. Ze vervolgde dat ze op zoek was naar een legervoertuig waarmee haar vader in stijl naar zijn laatste rustplaats gebracht kon worden en zo op onze website terecht kwam. Ik beloofde haar terug te bellen nadat ik het overlegd had met de vrijwilligers van het Oorlogsmuseum. Ze zei dat ze dit heel fijn vond en hoopte dat het mogelijk was aangezien dit echt de wens van haar vader zou zijn, die in het verleden militair was geweest. Dit gaf mij en de rest van de vrijwilligers de doorslag dat het simpelweg een eer voor ons zou zijn om de laatste rit voor deze oud-militair te mogen verzorgen.

Het bijzondere was dat tijdens het overleg over de praktische gang van zaken, (wat voor ons toen nog onbekend was) ter sprake kwam hoe het zou gaan met het in- en uit tillen van de overledene. Hierbij stelde we voor dat er een aantal leden van onze herdenkingsvereniging in gepast W.O.II uniform mee zouden kunnen helpen met schouderen. De dochter reageerde beladen: ”Dat zou mijn vader geweldig hebben gevonden.”

We vonden het een eer om deze uitvaart te mogen verzorgen en kregen veel bedankjes voor het verzorgen van deze unieke en zeer persoonlijke manier van de laatste rit. Het bijzondere voor mij was dat de broer (91) van de overledene (92) graag naast mij voorin de legertruck wilde zitten. Gezamenlijk met een aantal leden hebben we hem uit de rolstoel in de truck getild. De eerste 10 minuten van de rit zat hij door het raam voor zich uit te staren. Toen leek hij ineens wakker te schieten en begon een gesprekje met mij. Hij vroeg waar we vandaan kwamen, of dit ons beroep was, hoe we aan het voertuig en de uniformen kwamen. Daarna begon hij verhalen te vertellen over wat hij en zijn broer allemaal hadden meegemaakt, ik vond dat heel indrukwekkend en merkte dat het hem rust gaf. Toen we bij het crematorium aankwamen en we klaar stonden om de overledene naar de ceremonie te schouderen, werden we nog even door de broer bij zich geroepen. Wat er toen gebeurde raakte ons allen heel erg, hij zei namelijk: ‘Ik en mijn broer hebben – ondanks dat hij er helaas niet bij kan zijn – enorm genoten van deze laatste rit samen, we willen jullie hier graag voor bedanken en als ik er over niet al te lange tijd ook aan toe ben, dan wil ik ook door jullie gereden worden. In september 2019 is zijn broer nog bij een herdenkingsevenement (Waalcrossing Nijmegen) geweest en hij zou ook als de gezondheid het nog eens toeliet, graag in het museum willen komen. Helaas is het hier niet meer van gekomen en hebben we op 31 maart 2020 de laatste rit van zijn broer mogen verzorgen.

Deze persoonlijke ervaringen met het verzorgen van de laatste ritten voor deze 2 broers en de vele bedankjes en positieve reacties van nabestaanden, heeft ons doen besluiten om ook andere overledene en nabestaande te willen helpen. Graag zouden wij ook u willen bijstaan met het goed afsluiten en verzorgen van een persoonlijke en stijlvolle laatste rit naar wens.

Zie voor meer informatie:
www.uniekrouwvervoer.nl