Oude tuin wordt Laatste tuin

Niet alleen worden aan de hand van diverse voorbeelden de dood en het begraven in diverse ontwerpen verbeeld, maar ook wordt dit grote thema, dat onlosmakelijk aan het leven is gekoppeld, in al zijn facetten in beeld gebracht. Tot op heden bestaat er nergens in Europa een park of tuin waar het publiek kan kennismaken met vormen van het definitieve afscheid van een geliefde of familielid.

Toch bestaat er steeds grotere behoefte bij mensen om zich te uiten in hun verdriet. Men zoekt een vorm of uitdrukking die het gewone graf te boven gaat. Voorbeelden zijn symbolen langs de weg, de massale treurmarsen of feestelijkheden bij begrafenissen. Dat zijn spontane gebeurtenissen en het project De Laatste Tuin wil ook andere vormen en uitdrukkingen laten zien. Van ontwerp voor een graf tot een monument voor het afscheid; van symboliek tot zelfs humor over de dood.

Alle ideeën en schetsen zijn in een rapport verwerkt en overhandigd, zodat de directie van Appeltern zich nu kan buigen over de vraag of dit idee voor de Tuinen geschikt is. De funeraire industrie heeft in elk geval interesse om mee te werken.

De volgende ontwerpers participeerden: Joyce Sengers, Anita Blom, Sylvia Vergouwen, Angela Warmerdam, Anke Margriet Geurts, Jans Bos, Barbara Dirks, Fhreja Deckers, Mirjam Bontje Ruud Aanhane, Frank Schoots, Marco van Wetten. Docent was Michel Lafaille.