Nieuw blad van de Terebinth

Als eerste kozen we de R.K. Begraafplaats St. Laurentius in Rotterdam, een begraafplaats die al meer dan 150 jaar bestaat en waar het rijke roomse leven van vroeger nog zichtbaar is. Maar ook nieuwe ontwikkelingen, zoals een crematieoven en de bouw van een moderne kapel, krijgen hier een kans. De funeraire wandeling gaat dit keer naar de Oude Begraafplaats Naarden, ook een mooi voorbeeld van nieuwe ontwikkelingen op een oude begraafplaats. Deze dodenakker uit 1830 was lange tijd gesloten en werd bij tijd en wijlen geteisterd door vandalisme. Maar deze is thans heropend en sinds 2013 wordt er weer begraven, waarbij het historische aanzien wordt gerespecteerd.

De fotoreportage door Bert Pierik is aan deze begraafplaats gewijd. In Rotterdam vond eveneens een opmerkelijk staaltje van behoud plaats. Daar werd op begraafplaats OudKralingen het monumentale mausoleum van de familie Kruijff op het nippertje van de sloop gered. Restauratiearchitect Norman Langelaan geeft een bouwkundige toelichting en vertelt hoe de redding in zijn werk ging.

In de serie Nederlandse funeraire cultuur in het buitenland reizen we naar Brazilië, waar in de zeventiende eeuw een Nederlandse kolonie was onder Johan Maurits van Nassau, maar waar van het funeraire erfgoed uit die tijd geen sporen meer over zijn. Verder komt de boom de terebint aan de orde; is Maurice Heemels, die een proefschrift schreef over de begraafplaats als afspiegeling van de sociale orde in de stad (met als case study Roermond), aan het woord; en praten we met de familie Degenkamp, die al drie generaties de Begraafplaats St. Barbara in Amsterdam beheert. Op de Oude Begraafplaats Naarden liggen bekende musici van vroeger zoals Johan Schoonderbeek, Hens Clinge Doorenbos en Dirk Witte. Van de hand van de laatste is het bekende levenslied Mensch, durf te leven. Dat wordt tijdens de Week van de Begraafplaats altijd uitgevoerd; een goede manier om de herinnering aan deze ooit zo populaire liedschrijver levend te houden. In Amsterdam gebeurde op begraafplaats Zorgvlied iets dergelijks. Daar werden afgelopen najaar in de aula enkele werken van Cornelis Dopper, waaronder zijn Requiem, uitgevoerd, waarbij ‒ natuurlijk ‒ na afloop zijn graf werd bezocht.

Let op: Dit is een ingezonden persbericht van de Terebinth