16 september 2012
Vraag nummer: 29012
U vroeg n.a.v. mijn eerdere vraag wat onder fingerprints wordt verstaan.
Fingerprints zijn vingerafdrukken in was of inkt. Deze kunnen bij b.v. een edelsmid verwerkt worden in een hanger of ander sieraad, met dit doel maakt een uitvaartverzorger ze, immers het is iets unieks. Mijn vraag is of een uitvaartverzorger het standpunt in kan/mag nemen deze alleen te overhandigen tegen betaling, de uitvaartverzorger in kwestie ziet dit n.l. als een geleverde dienst.
Met vriendelijke groet,
Ronald de Kanter
Antwoord:
Geachte heer,
Dank voor uw reactie. Ik heb eigenlijk nog steeds te weinig feitelijke informatie. Daar kijk ik u niet op aan; waarschijnlijk heeft de bezoeker die u de vraag stelde weinig detailinformatie gegeven. Juridisch zijn de details echter wel relevant.
Uw vraagstelling - dat de echtgenote heeft aangegeven de fingerprints graag te willen hebben - suggereert dat de uitvaartondernemer de fingerprints heeft genomen zonder er opdracht van de echtgenote voor te hebben ontvangen. Meer dat het een eigen initiatief van hem was. Anders was het logisch dat de echtgenote als opdrachtgever ze al zou krijgen. Of althans het eindproduct.
Maar misschien had ze ook wel een opdracht gegeven, maar er later van af gezien.
Als de uitvaartverzorger de fingerprints zonder opdracht of toestemming van de echtgenote/opdrachtgever geeft gemaakt (bijvoorbeeld omdat hij speculeerde op een latere opdracht), had hij ze naar mijn mening niet mogen maken. Ik vind dit een aantasting van de privacy van de overledene. Dit staat op gespannen voet met de onaantastbaarheid van het lichaam als beschermd door artikel 11 van de Grondwet. De uitvaartverzorger moet de fingerprints dan afgeven. Het resultaat van zijn onbevoegd handelen moet geneutraliseerd worden, meen ik.
Als de uitvaartverzorger de fingerprints wel in opdracht of met toestemming van de echtgenote/opdrachtgever geeft gemaakt, hangt het af van de afspraken die zij terzake hebben gemaakt, dan wel van de algemene voorwaarden die de uitvaartverzorger voor het verlenen van zijn diensten hanteert. Ik vermoed dat er geen afspraken zijn gemaakt, anders zou de vraag van uw bezoeker waarschijnlijk overbodig zijn. De bezoeker zou de algemene voorwaarden van de uitvaartverzorger eens moeten nakijken.
Zonder bestaande afspraken zou ik een oordeel laten afhangen van de vraag wat de objecten die met behulp van de prints gemaakt zijn, bijvoorbeeld sieraden, gekost hebben en wat voor vergoeding van uitvaartverzorger voor de prints wil hebben. Daar moet een redelijke verhouding tussen bestaan. Waren de sieraden duur en de winst/commissie voor de uitvaartverzorger hoog, dan is een hoge vergoeding voor de prints onredelijk. Waren ze laag, dan is een vergoeding voor de bestede tijd misschien redelijker.
Ook een punt van afweging is, wat voor waarde de prints nu nog hebben? Heeft de uitvaartverzorger met deze prints de mogelijkheid om ook voor anderen sieraden te laten vervaardigen? Ik denk niet dat dat mag zonder toestemming van de directe nabestaanden c.q. opdrachtgever, mede gelet op artikel 11 Grondwet. Mallen/vormen/afbeeldingen van lichaamsdelen van een overledene, van het gezicht, handen of vinderafdrukken, staan niet vrij ter beschikking voor commerciele activiteiten van derden. Commercieel gezien zie ik ze als niet bruikbaar of waardeloos. Wat wil die uitvaartverzorger er dan nog mee?
U kunt uw relatie natuurlijk ook wijzen op de mogelijkheid om het geschil voor te leggen aan de Ombudsman uitvaartwezen, als de uitvaartverzorger lid is van een brancheorganisatie.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
TIP
Bezoek ook eens de video-adviesrubriek: Infotheek - reportages - kijkersvragen - juridische vragen en antwoorden (klik hier).
Spelregels
