Recht op as (biologische ouders willen as van kind)
18 maart 2020
Vraag nummer: 60306
In hoeverre hebben biologische ouders recht op de as van hun meederjarige kind? Er is een handgeschreven codicil waarin alleen is aangegeven dat er geen familie is gewenst is bij de uitvaart. Opdrachtgever is geen familielid.
Opdrachtgever is rechthebbende, dat begrijp ik. Maar als de biologische ouders dit voor de rechter trekken... in hoeverre wordt t dan toch gehonoreerd. Het is toch vreemd dat een niet familielid zomaar iemand kan laten cremeren en dan de as ergens uit kan strooien zonder enige zeggen- wetenschap of rechten vd ouders?...
Ouders geven aan dat hun kind al pange tijd psychologische problemen heeft en daardoor ook het codicil kan hebben opgesteld in een donkere periode of onder sociale druk/ dwang.
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Ik weet dat het hard aankomt als ik het zeg, maar biologische ouders hebben geen recht op de as van hun meerderjarig kind. Ook kinderen, broers of zusters van een overledene hebben geen recht op de as. Niemand heeft recht op de as. Ook niet bijvoorbeeld een echtgenoot.
De opdrachtgever van een crematie heeft volgens de wet de opdracht om de wens van de overledene te volgen. Ook bij de bestemming van de as.
Dat de overledene in een codicil heeft vastgelegd dat er geen familie aanwezig mag zijn tijdens de uitvaart, zegt nog niets over de bestemming van de as.
Pas als een overledene in een codicil of testament uitdrukkelijk heeft vastgelegd dat de as aan ouders moet worden overhandigd, of bijvoorbeeld aan een zus of aan een echtgenoot of aan een vriend, hebben die ouders, zus, echtgenoot of vriend recht op de as. Als er niets is geregeld, heeft niemand rechten.
Het is helemaal niet vreemd dat een niet-familielid iemand kan laten cremeren en dan de as ergens uit kan laten strooien. Want die opdrachtgever van de uitvaart is waarschijnlijk aangewezen door de overledene en volgt waarschijnlijk diens wens.
Er zijn regelmatig uitvaarten die door professionele executeurs zoals een notaris worden geregeld. Dat is precies hetzelfde.
De ouders hebben er wel recht op om te weten wat er gebeurt met de as. Dat is namelijk een openbaar gegeven. Crematoria moeten registreren wat er met as gebeurt en aan wie men as afgeeft. De gegevens in dat register zijn openbaar, wat betekent dat aan iedereen die er naar vraagt, moet worden verteld wat er gebeurd is.
Ouders - biologische maar ook (voormalige) pleegouders - kunnen naar de rechter stappen, maar dat heeft alleen zin als zij kunnen aantonen dat wat de opdrachtgever van de uitvaart van plan is, niet conform de wens van de overledene is. Dat het niet strookt met hun eigen wens, is geen doorslaggevend argument.
Als de ouders menen dat het codicil niet de eigenlijke wens van hun kind weergeeft, kan dat een argument zijn in een eventuele rechtszaak of kort geding. Maar dan zullen zij wel met objectief meetbaar bewijs of aanwijzingen moeten komen. Bijvoorbeeld door aan te tonen dat de situatie een paar jaar geleden heel anders was, wat ze misschien kunnen aantonen door brieven, e-mails, appjes, verklaringen van derden etc.
Bij de rechter zijn harde aanwijzingen nodig. Met vage algemeenheden komt men nergens.
TIP
Laat nabestaanden niet onnodig zoeken naar oude polissen. Registreer of u een uitvaartverzekering hebt op Uitvaartverzekeringsregister.nl
Ook verstandig om in te vullen als u GEEN verzekering hebt.
TIP
Bezoek ook eens de video-adviesrubriek: Infotheek - reportages - kijkersvragen - juridische vragen en antwoorden (klik hier).
Zoals: Wie is verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart?
Spelregels
