Heropening begraafplaats
25 september 2002
Vraag nummer: 1115 (oude nummer: 1450)
Thu Nov 22 23:37:44 2001
Is het juist dat de Eerste Kamer bij de behandeling van de Wlb aandacht heeft geschonken aan de mogelijkheid een gesloten begraafplaats weer te openen?
Zijn er praktijkgevallen bekend waarin een ooit (door een gemeenteraad) gesloten verklaarde begraafplaats weer werd heropend?
Hoe is daartoe de procedure?
De Terebinth afdeling Limburg Postbus 131 6040 AC Roermond
Antwoord:
Fri Nov 23 01:14:07 2001
Geachte heer,
Inderdaad is bij de (schriftelijke) behandeling van de herziene Wet op de lijkbezorging in de Eerste Kamer aandacht geschonken aan de mogelijkheid om een gesloten begraafplaats te heropenen. Maar die aandacht was heel kort. Op de vraag of een gesloten begraafplaats heropend kon worden kwam het antwoord: ja, als je de wet in acht neemt.
Wat houdt dat laatste in? In het geval dat er ergens een nieuwe begraafplaats moet komen, wijst de gemeenteraad de betreffende grond aan als begraafplaats, eventueel onder (technische) voorwaarden; vervolgens besluit het college over de feitelijke ingebruikneming (na controle of is voldaan aan de voorwaarden). Een gesloten begraafplaats bestaat al. De grond hoeft dus niet meer door de raad aangewezen te worden. Wat wel nodig is, is een besluit tot (her)ingebruikneming door het college van burgemeester en wethouders.
Bij dat laatste besluit zie ik inhoudelijk wel problemen. Bij gesloten begraafplaatsen gaat het meestal om heel oude begraafplaatsen, die soms technisch niet voldoen aan de eisen die men tegenwoordig aan een begraafplaats mag stellen. Met technische eisen bedoel ik een goede afwatering, geen hoge grondwaterstand en een grofkorrelige zanderige bodem. Meestal maken dit soort technische voorschriften deel uit van een besluit tot aanwijzing van de raad; dat is althans wel de bedoeling. Als er geen besluit van de raad nodig is, lijkt het mij raadzaam en verantwoord, dat het college zelf dergelijke voorwaarden aan de ingebruikneming verbindt. Niet alle voorwaarden zijn even hard. Als bijvoorbeeld de bodem niet geschikt is en de grond niet door andere grond vervangen kan worden, bijvoorbeeld vanwege de aanwezigheid van bomen of bestaande oude graven, kun je bijvoorbeeld denken aan het begraven in kelders.
U vraagt of er praktijkvoorbeelden zijn dat een gesloten begraafplaats weer is heropend. Ze kunnen best bestaan. Ik schat in dat het er niet veel zullen zijn. Maar ik ken geen enkel concreet voorbeeld.
Overigens is het met veel oude begraafplaatsen zo, dat ze formeel nooit gesloten zijn. Ik hoor heel erg vaak het verhaal dat begraafplaats x of y gesloten is. Als je dan even doorvraagt komt er direct achteraan: er wordt alleen nog incidenteel begraven in oude graven. Dan valt zo'n opmerking over sluiting door de mand. De begraafplaats is dus niet echt gesloten, want dan had er nooit meer begraven mogen worden. Men geeft er alleen geen nieuwe graven meer uit; maar dat is iets anders dan sluiting.
Ik schat zelfs in dat het merendeel van de begraafplaatsen die als 'gesloten' bekend staan, nooit formeel gesloten is, zodat men er direct (weer) kan begraven, zonder nader besluit van de gemeente. Het is dus belangrijk, als men een in onbruik geraakte begraafplaats weer in gebruik wil nemen, om eerst te onderzoeken (na te vragen bij de gemeente) of er wel een besluit van de raad tot sluiting is. Als dat besluit er niet is, kan men zijn gang gaan.
mr W.G.H.M. van der Putten
23 november 2001
