Mr Willem van der Putten

Mr Willem van der Putten Spelregels
Over Mr Willem van der Putten
Facultatieve
Sponsors

Herbegraven doodgeboren kindje van 20 weken in eigen tuin


15 december 2014

Vraag nummer: 41006

Beste Meneer van Putten,
Wij hebben op 10 november onze na 20 weken zwangerschap doodgeboren dochter begraven op Zorgvlied in een gewoon graf. Ik wist toen nog niet dat ik mijn dochter ook in mijn tuin (eigen huis) mocht begraven. Nu is mijn vraag: geldt grafrust ook voor kinderen jonger dan 24 weken of mogen die zonder verlof van de burgemeester en de officier van justitie worden verplaatst? Ook is onze dochter nog geen 2 maanden geleden begraven heeft dit nog positieve invloed op de mogelijkheden.

Het gaat om de gemeente Amstelveen.

Alvast heel erg bedankt,

Anoniem

Antwoord:

Geachte mevrouw,

Ja, voor iedere overledene die op een begraafplaats begraven is, geldt het voorschrift van de grafrust. Ook als de overledene een na 20 weken zwangerschap doodgeboren kind is.

Het is in principe mogelijk om uw kindje op te laten graven en in uw tuin her te begraven. Er is wel vergunning van de burgemeester voor nodig. Ik denk in dit geval dat de burgemeester van Amsterdam bevoegd is, omdat Zorgvlied daar ligt, ook al is de begraafplaats eigendom van de buurgemeente Amstelveen. U zou dat voor de zekerheid bij Zorgvlied kunnen navragen. Het zou ook nog eens zo kunnen zijn dat deze bevoegdheid in Amsterdam is gedelegeerd aan de stadsdeelvoorzitter.
Er is geen toestemming van de officier van justitie nodig. Die toestemming is alleen aan de orde als u uw dochter nu zou willen laten cremeren.

Landelijk wordt vaak het beleid gevoerd dat vergunning voor een opgraving wordt gegeven binnen 2 maanden na het overlijden, of pas na 10 jaar na het overlijden. Dat heeft te maken met de staat van de kist en het principe van de grafrust. Zie:


Ik zie dus geen reden waarom u geen verlof zou kunnen krijgen.

Echter, ik vraag me wel af of u er verstandig aan doet om uw kindje thuis te begraven. Naar mijn ervaring is het voor mensen soms extra belastend om een grafje in de buurt te hebben, omdat het je voortdurend met het verdriet confronteert.
Ik heb bijvoorbeeld wel eens de situatie gehad dat ik voor iemand, wiens vrouw op sterven lag, een particuliere begraafplaats op eigen terrein heb geregeld. Dat is een procedure die ongeveer driekwart jaar vergt. Nadat ik het geregeld had, bijna een jaar later, wilde die man het graf niet meer in de tuin. Omdat hij zich realiseerde dat hij toch een zekere rust had omdat hij zich met het overlijden van zijn vrouw verzoend had en dat het hem geen goed zou doen als hij het graf elke dag uit het eetkamerraam zou zien.

Ik ken u niet, ik ken uw omstandigheden niet en uw tuin niet, maar ik denk wel dat je erg voorzichtig moet zijn om een kind in de tuin te begraven. Zeker als het een stadstuin is, waar je het grafje niet niet kunt zien. Het kan anders zijn als u op het platteland woont en eerst 200 meter in uw tuin moet wandelen, voordat u bij het grafje komt. Maar anders is het graf altijd heel erg aanwezig.
Bij een graf van zo'n jong kind in de tuin is het wel zo dat men er niet voor altijd aan vast zit, als het emotioneel te zwaar wordt. Men zou het kindje altijd weer, voor de 2e keer, kunnen opgraven en kunnen overbrengen naar een andere locatie. Of alsnog kunnen laten cremeren. Voor die 2e opgraving is geen verlof van de burgemeester nodig en voor die crematie geen extra verlof van de officier van justitie, omdat het dan geen opgraving uit een formeel graf op een begraafplaats meer is.

Ik adviseer u het volgende.
1. Vraag nu meteen het verlof voor een opgraving aan bij de burgemeester, na ruggespraak met Zorgvlied. Daar kan men u vertellen aan wat u nog zou moeten denken en welk postadres u het beste kunt aanhouden.
2. Ga eens goed nadenken of u wel of niet van de vergunning van de burgemeester gebruik gaat maken. Er gaan waarschijnlijk een paar weken overheen voordat u de vergunning krijgt. Als u de vergunning hebt, hoeft ook nog niet meteen de volgende dag de schop in de grond. Vermoedelijk staat er helemaal geen termijn in de vergunning. Dat betekent dat u dan een paar maanden tijd hebt om tot rust te komen en rustig te bedenken waar u een goed gevoel bij hebt en een goed gevoel bij houdt.

Voor het woordje 'u' in het bovenstaande moet u 'u en uw man' lezen, want uw man of partner gaat het natuurlijk net zo veel aan.

Het lijkt mij ook verstandig om er met goede vriendinnen en familie over te praten. Niet om hun advies te volgen, want waarschijnlijk krijgt u verschillend advies en raden de meeste mensen het u af. Dat laatste is nu al voorspelbaar. Maar als je er met anderen over praat, is het vaak zo dat je eigen gevoel steeds zuiverder wordt in wat je nu echt wilt.
Het belangrijkste wat ik u adviseer is om te zorgen dat u eerst die rust hebt om heel zuiver te kunnen voelen wat u wilt. Ik adviseer ook om daar een paar maanden voor te nemen. Met de vergunning op zak, zodat u kunt laten opgraven op elk moment dat u dat wilt. De vergunning om op te graven moet worden aangevraagd binnen 2 maanden, maar de opgraving hoeft niet binnen 2 maanden plaats te vinden. Dat kan soms ook na bijvoorbeeld een jaar. Dat lijkt mij bevorderlijk voor de rust.

Met vriendelijke groet,

mr W.G.H.M. van der Putten


TIP
Vergelijk offertes van uitvaartondernemers via de nieuwe site Uitvaartmarkt.nl

TIP
Bezoek ook eens de video-adviesrubriek: Infotheek - reportages - kijkersvragen - juridische vragen en antwoorden (klik hier).
Bijvoorbeeld de vraag: Is een uitvaartondernemer verplicht?

Stel een vraag:

Op dit moment is het stellen van nieuwe vragen tijdelijk niet mogelijk.

Heeft u op dit moment een
uitvaartondernemer nodig?

Bel nu: 088 605 1219
Dag en nacht bereikbaar



Nee, ga verder >