Begraven in eigen grond
mogelijkheden of onmogelijkheden
gewenst maatschappelijk?
jblij@wishmail.nl
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Begraven in eigen grond. Mogelijk of onmogelijk? Maatschappelijk gewenst?
Tot 1991 was het mogelijk om zonder meer op eigen grond een graf voor jezelf en de leden van je familie aan te leggen. In 1991 is deze wettelijke mogelijkheid afgeschaft. Maar... wat nog wel kan is dat iemand een particuliere begraafplaats aanlegt. Uiteraard op eigen grond, anders is het niet particulier meer. Het verschil tussen nu en tien jaar geleden is dat de begraafplaats in beginsel aan alle wettelijke eisen die daaraan worden gesteld, moet voldoen. Dat gold voorheen voor het graf op eigen grond niet. Graven op eigen grond hebben trouwens een eeuwenlange traditie. Je hoeft overigens niet van adel of een grootgrondbezitter te zijn om zon wens gerealiseerd te zien.
Begraven op eigen grond is dus mogelijk, als men de lokatie vooraf formeel de status van begraafplaats(je) geeft. Daarvoor is toestemming van de gemeenteraad nodig. Die kijkt vooral of e.e.a. vanuit de optiek van ruimtelijke ordening aanvaardbaar is. De gemeenteraad kan een verzoek niet zonder meer afwijzen, bijvoorbeeld omdat hij vindt dat er voldoende ruimte op de algemene begraafplaats is, of omdat hij het onzin vindt. De wet geeft in beginsel aan iedereen het recht; de raad moet kijken of er geen ernstige beletselen zijn, zoals ligging in een woonwijk of in een grondwaterwinningsgebied.
Of het maatschappelijk gewenst is, daar moet iedereen maar zijn eigen oordeel over geven. Ik constateer echter dat de wetgever het mogelijk maakt. Ik weet ook dat elk jaar hier en daar in Nederland wel zulke begraafplaatsjes ontstaan en dat er af en toe ook wel verdwijnen. Botresten worden dan naar een 'gewone' begraafplaats overgebracht.
Ik merk wel dat er behoefte aan is. Begin februari werd ik binnen 3 dagen door 4 personen benaderd die mijn adviesbureau willen/wilden inschakelen voor begeleiding van de aanleg van zo'n begraafplaats. Na een telefoongesprek van 10 minuten kon ik in 2 van die 4 gevallen al direct zeggen dat het kansloos zou zijn (en dan moeten ze geen tijd en geld verspillen). In 1 geval moet er nader onderzoek komen en in het andere geval is het m.i. zeer reëel en kansrijk. Overigens was die 'vloedgolf' aan belangstelling binnen een paar dagen uitzonderlijk; gemiddeld komen 5 of 6 mensen per jaar met die vraag bij mij. En er zijn natuurlijk ook mensen die mij niet kennen of niet inschakelen.
Opmerkelijk is echter wel dat er in Nederland honderden (naar schatting tussen de 600 en 1000) van dergelijke kleine begraafplaatsjes zijn, maar dat er nooit problemen mee zijn. Problemen zijn mij althans in de 15 jaar dat ik mij met deze thematiek bezig houd nog nooit ter ore gekomen. Als zon begraafplaats wordt aangelegd, komen er ook zeer weinig bezwaren uit de omgeving. Dat zal ook te maken hebben met de zorgvuldige lokatiekeuze en omdat mensen vaak toch deze heel persoonlijke wens van betrokkenen respecteren. Ik concludeer dan dat de maatschappij er nauwelijks of geen problemen mee heeft.
Mijn persoonlijke mening is, dat als mensen heel graag zo'n eigen privé-begraafplaats willen, en die begraafplaats wordt aangelegd op een plek waar anderen er geen last van hebben, dat er dan geen reden is om zo'n verzoek te weigeren.
Spelregels
