Ben ik verantwoordelijk voor kosten grafmonument na overdracht as aan ex-partner?

28 februari 2017

Vraag nummer: 49847

Onlangs is mijn dochter overleden. Met haar moeder heb ik al 14 jaar geen contact en door vreemde toeval (verhuizing zonder achterlating van adres en telefoonnummer) heeft de politie haar pas weten te traceren 2 dagen na het overlijden van onze dochter.
Op dat moment had ik al opdracht gegeven voor de uitvaart aan de uitvaartondernemer.
Omdat mij dochter geen financiële middelen had (Wajong-uitkering, veel opnames in klinieken en het laatste jaar woonachtig in een studentenkamer) Zal het saldo van de 'erfenis' na aftrek van de uitvaartkosten ongeveer tweeduizend euro negatief zijn.
In de uitvaartkosten was alles begrepen, van afscheid tot crematie en het verkrijgen van de as in een verstrooibus.

Als opdrachtgever van de uitvaart ben ik weliswaar de rechthebbende van de as, toch heeft mijn ex-partner (moeder van mijn overleden dochter) aangegeven dat zij de as graag wil hebben om bij te zetten in het graf van haar moeder.

Ook heeft ze aangegeven verder niets van de 'erfenis' te willen hebben, behalve een horloge wat zij ooit aan haar dochter heeft gegeven.

Nu mijn vragen:

- is het mogelijk om afspraken over de erfenis te maken door een onderhandse (dus niet notarieel) opgestelde verklaring. Om nu een verklaring van erfrecht en/of een akte van verwerping op te stellen (wat allemaal extra geld kost) m.b.t. een kwantificeerbare negatieve erfenis, lijkt een beetje zonde van het geld.
- De uitvaartkosten mogen worden betaald uit de nalatenschap. Hierdoor ontstaat een negatieve erfenis. Als iedereen de erfenis weigert, blijf ik, als opdrachtgever van de uitvaart, verantwoordelijk voor de betaling van de kosten. Voor mij maakt 't dan eigenlijk niet uit of ik de erfenis wel of niet accepteer. Nu even de situatie zoals het er nu uitziet:

Moeder wil niets van de erfenis (op dat horloge na) maar wel de as om bij te zetten in het graaf van haar moeder.
Broer heeft niet de financiële middelen om bij te dragen in de uitvaartkosten en zal dus ook de erfenis niet accepteren.
Ik (vader) zou de erfenis kunnen accepteren, en accepteer daarmee de kostenpost van € 2000,- (negatief saldo na betaling uitvaartkosten). Maar daarmee heb ik dan wel de zeggenschap over de bezittingen van mijn overleden dochter (die overigens alleen emotionele waarde hebben, economisch via een kringloopwinkel hooguit € 200,-)

Maar in hoeverre ben ik dan echt klaar? Stel je voor dat ik nu de as overdraag aan mijn ex-partner, en dat die op haar beurt een paar duizend euro uitgeeft voor een grafmonument. Loop ik dan niet het risico dat ook die kosten dan weer kunnen worden 'verrekend' op de de nalatenschap van mijn dochter, waardoor het negatieve saldo daarvan nog groter wordt, en ik, als enige acceptant van de erfenis, dan ook daarvan nog de rekening krijg?

Antwoord:

Geachte heer,

Vanaf deze plaats kan ik u niet goed adviseren over een te maken keuze als erfgenaam. Alle omstandigheden dienen daarbij betrokken te zijn. Eigenlijk zoals u al zelf ook aangeeft. De erfgenamen onderling kunnen een afspraak maken, dat kan ook onderhands. Soms is notariele tussenkomst nodig bij de verdeling zelf.

Helaas kan ik niet voor u inschatten of u een risico loopt op extra kosten voor een grafmonument. De opdrachtgever is in beginsel verantwoordelijk voor de betaling van de opdracht (zoals u zelf ook hebt ervaren). Of betreffende kostenpost ook een schuld van de nalatenschap is en daarmee voor rekening van de erfgenamen komen is lastig in het algemeen te beantwoorden. Het is in het algemeen lijkt mij niet op voorhand uit te sluiten dat de erfgenamen daar geen problemen mee krijgen. U zou uw vraag ook eens kunnen stellen aan de heer Van der Putten, ook op deze site.