23 september 2005
Vraag nummer: 4046 (oude nummer: 6508)
In vervolg vraag 6506.
De ET vindt dat de begrafenisondernemer Algemeen Belang teveel ritten in rekening heeft gebracht .Tante( bij leven een eenvoudige en zuinige kleuterjuf in wiens klas o.a. de kinderen van de ET gezeten hebben ) is in het huis van Mw. Y te Leeuwarden overleden, overgebracht naar haar woning in Hardegaryp, op de dag van haar begrafenis overgebracht naar de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Bedum en ter aarde besteld in het familiegraf in Haren ( Gr). Opdrachtgeefster Mw. Y heeft geen bezwaar tegen de rekening gemaakt daar deze haar korrekt leek. Erfgenaam, dat is er maar één n.l een bij testament op te richten stichting alwaar nadat de legaten zijn uitbetaald tante's vermogen wordt ondergebracht met als doel het doen van uitkeringen aan gereformeerde kerken en aan instellingen van barmhartigheid. Mijn tante heeft bij testament aangewezen om in het bestuur plaats te laten nemen . . . ja, U voelt hem al , de ET en Mw. Y . De enige aan wie hij verantwoording moet afleggen is aan de stichting.
Antwoord:
Geachte heer,
Dan denk ik dat er een probleem is. Als het geschil gaat om de kosten van de ritten die u net noemde, dan zal er geen seconde aan getwijfeld hoeven te worden, dat als deze kwestie in een rechtszaak aan de rechter voorgelegd zou worden, deze de executeur onmiddellijk en direct tot betaling van de kosten zal veroordelen. Dit weigeren te betalen, in deze omstandigheden, is echt schandelijk en belachelijk.
Maar als deze executeur en mevrouw Y samen een bestuur moeten vormen, is dat natuurlijk een onmogelijke kwestie. Dat is het probleem.
Maar ja, hoe moet je dan verder? Ik meen dat u moet proberen om de wens van uw tante zo goed mogelijk vervuld te krijgen. Maar om de uitvoering van haar wens toe te vertrouwen aan een persoon die zo star en volstrekt onterecht tegenover mevrouw Y (en indirect ook tegenover de andere nabestaanden van uw tante) optreedt, daar zou ik hele grote moeite mee hebben, als ik u was. Temeer omdat we al merken dat mevrouw Y tegen deze persoon niet opgewassen is. Als bestuurslid van de stichting kan ook zij met de vuist op tafel slaan en zeggen wat haar redelijk en verstandig lijkt. En heeft zij evenzeer een stem als de executeur.
Je moet altijd proberen om problemen op een eenvoudige manier op te lossen, uit te praten, misverstanden recht te trekken, niet star te zijn, etc. U moet dat ook in deze zaak proberen; eigenlijk is dat een taak en bevoegdheid van mevrouw Y. Maar die kan het niet, blijkt wel. Want anders eindigt een discussie over rouwvervoer niet zo, zoals die nu geëindigd is.
Ik denk dat deze executeur af moet treden en dat deze meneer niet in het bestuur van de nieuwe stichting mag en moet zitten. Tenminste, dat zou ik vinden als ik u was.
De vraag is hoe hard je dat speelt. Persoonlijk zou ik een advocaat inschakelen en zonodig een rechtszaak voeren om de geschiktheid van deze executeur te laten beoordelen. Daar loopt u een financieel risico mee. Mij lijkt dat de kosten van juridisch advies en een rechtszaak (uiteindelijk) betaald zouden moeten worden uit het vermogen van de stichting. Eigenlijk is het zo dat het ene bestuurslid (Y) van de stichting het vertrouwen mist in het andere bestuurlid (ET). Juridisch gezien, in de kern, gaat het hier om een probleem binnen de stichting in oprichting.
Ik denk dat u maar eens met mevrouw Y een goede advocaat van een goed kantoor moet opzoeken en de kwestie moet bespreken.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
