Zelf foetus < 28 weken in tuin begraven?

9 september 2002

Vraag nummer: 1066  (oude nummer: 1401)

Tue Mar 20 23:01:39 2001

IK BEN WERKZAAM IN EEN ZIEKENHUIS EN WERD ONLANGS GECONFRONTEERD MET DE VRAAG OF OUDERS HUN DOODGEBOREN KIND VAN JONGER DAN 28 WEKEN ZELF IN DE TUIN MOGEN BEGRAVEN. IN HET BOEK WET OP DE LIJKBEZORGING STAAT DAT MEN DIT KIND NIET HOEFT TE BEGRAVEN, MAAR ALS ANATOMISCH AFVAL DIENT TE BESCHOUWEN. HOE ZIT DIT NU PRECIES?

Antwoord:

Tue Mar 20 23:53:58 2001

Geachte heer of mevrouw,

Een doodgeboren kind dat jonger is dan 24 weken (geen 28 weken!) is niet gebonden aan de Wet op de lijkbezorging. Ouders zouden inderdaad kunnen besluiten om het lichaampje thuis in de tuin te begraven.
Vroeger gebeurde dat ook wel vaker; niet in de tuin van de ouders, maar in de tuin van het ziekenhuis.
Ook een particuliere tuin, net als die van de ouders dus.
Overigens hoeft het niet alleen om een doodgeboren kind te gaan; ook als het kind na de geboorte nog enige tijd leeft, maar bij de geboorte toch jonger was dan 24 weken, is het bij het overlijden niet aan de wet gebonden. Dat is even puzzelen met de wet, maar u moet lid 2 van artikel 2 maar eens lezen. Zie hierover ook een vraag die recent is gesteld over een kind dat jonger was dan 24 weken en een dag bleef leven (Wel of geen akte van overlijden, vraag van 27 februari 2001, nr 1410, in de subrubriek Vragen van uitvaartondernemers).

Een (dood of levend geboren) kind jonger dan 24 weken is niet per definitie na het overlijden anatomisch afval. In eerste instantie mogen natuurlijk altijd de ouders zeggen wat ze willen dat er met het lichaampje gebeurt. Dat is zo vanzelfsprekend dat het niet uitdrukkelijk in de Wet op de lijkbezorging staat, want het volgt al uit andere regels. Het kind is een kind en de ouders oefenen de ouderlijke macht uit. Zo simpel is dat. Pas als de ouders geen wensen hebben over lijkbezorging van dit kind, dan pas kan het door ziekenhuizen als anatomisch afval worden beschouwd en als zodanig worden behandeld. Zulk 'afval' (een heel ongelukkige term in dit verband) wordt niet gewoon bij de vieze luiers en lege koffiebekertjes gegooid, maar apart gehouden en in speciale crematieovens verbrand.

Een bekend probleem uit het verleden was dat ziekenhuizen zulke jonge vruchten soms bijna automatisch als anatomisch afval beschouwden. En dat nu de ideeën over verdriet, rouw e.d. veranderd zijn. Maar dat is een ander probleem.

mr W.G.H.M. van der Putten

20 maart 2001