Inschrijving Burgerlijke Stand (levenloos geboren kind)
14 november 2002
Vraag nummer: 1524 (oude nummer: 1885)
Mon Aug 7 03:38:14 2000
Vorig jaar heb ik mijn zoontje verloren na een zwangerschap van 19 weken. Wij hebben hem begraven op een speciaal kinderhofje op een Amsterdamse begraafplaats. Onze zoon is ingeschreven bij de Burgerlijke Stand. Ik weet dat dat verplicht is na een zwangerschap van 24 weken. Maar is dit ook verplicht wanneer je een kindje van nog geen 24 weken begraaft? Ik vraag het hierom, omdat het mij zo vreemd lijkt om een iemand te begraven op een begraafplaats die volgens de wet nooit heeft bestaan.
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
U haalt twee dingen door elkaar. Als iemand is overleden (of als een kind dood is geboren) gaat men voor twee zaken naar ambtenaar van de Burgerlijke Stand van de afdeling Bevolking/Burgerzaken van de gemeente:- voor het doen van aangifte van overlijden;- voor het krijgen van een verlof tot begraving of verbranding.Alleen voor het verlof tot begraving of verbranding geldt de grens van 24 weken zwangerschap. Voor het doen van aangifte van een kind dat levenloos ter wereld is gekomen, geldt bij mijn weten geen grens. Ik vraag me zelfs af of men wel verplicht is om aangifte te doen; het zou best kunnen van niet. Als er wel aangifte wordt gedaan, is het niet eens nodig om het kind een naam te geven; dit gebeurt alleen als de ouders dit wensen. Al is mij geen leeftijdsgrens bekend, ik neem aan dat als een verlof tot begraving of verbranding wordt gevraagd voor een kind dat ouder is dan 24 weken zwangerschap, dat dan ook een akte van het levenloos geboren zijn wordt opgemaakt.
Als je een kindje, jonger dan 24 weken, begraaft, is geen verlof tot begraving nodig. Het kan zonder verlof worden begraven. Begraafplaatsen vragen in de regel dan wel een bewijs dat het een jonge menselijke vrucht betreft, zoals een doktersverklaring of een verklaring van een vroedvrouw. Anders zou het kunnen zijn dat zij in overtreding zijn als de vrucht toch ouder zou zijn.Het lijkt u vreemd om iemand te begraven die volgens de wet nooit bestaan heeft. Dat zijn ook weer twee verschillende zaken in mijn optiek. Het is niet zo dat het prille leven niet bestaan heeft; het is alleen niet geregistreerd.We zijn er tegenwoordig niet meer zo aan gewend, maar vroeger was er heel veel kindersterfte en een veel slechtere medische hulp, waardoor veel meer zwangerschappen vroegtijdig eindigden. Toen werden relatief veel niet-geregistreerde lijkjes begraven, maar niet altijd of een 'officieel' kerkhof, maar soms bijvoorbeeld in een hoekje van een tuintje van een ziekenhuis. Overigens kan er nog veel meer op een kerkhof niet geregistreerd begraven worden. Denk bijvoorbeeld aan iemand wiens been of arm wordt geamputeerd. Hij/zij kan dit lichaamsdeel alvast in een graf laten bijzetten. Ongeregistreerd voor de wet. Een ander geval kan zijn dat iemand zijn lichaam ter beschikking heeft gesteld van de wetenschap. Dat is dan het officiële einde. Maar de wetenschap verbruikt soms geen heel lichaam en de resten kunnen dan ook op een begraafplaats ter aarde worden gesteld. Dan gaat het wel om iemand die ooit wel geregistreerd is geweest, maar wiens (resten van het) lijk op het moment van begraving ook wettelijk niet meer bestaan.
