Doodgeboren naam versus geen naam
7 september 2003
Vraag nummer: 2455 (oude nummer: 3020)
beste,
in het jaar 1997 hebben wij een kindje moeten afstaan, het was op dat moment 35 weken, jammer genoeg was bij de moeder de placenta losgekomen waardoor het kindje is overleden
in die periode werden deze kinderen naamloos ingeschreven en kon je dus ook geen naam geven aan het kind.
in 1999 is betreffende wet veranderd en mochten de ouders die kinderen ook een naam geven.
laats ben ook ik dan naar het gemeentehuis gestapt met de vraag of wij alsnog onze kleine een officiele naam mochten geven.
op het grafje hebben wij toen wel zijn troetelnaampje laten zetten.
wat krijg ik nu te horen op de gemeente dienst dat die wet inderdaad is veranderd, maar dat ik tot één jaar na start van die nieuwe wet de tijd heb gehad om de naam het kind officieel een naam te geven.
mijn vraag is gekomen tot bij de voorzitter van de vereniging van de burgelijke stand, maar deze zegt dat het niet kan en hij niet van de wet mag afwijken.
de enige manier is een gerechtelijke procedure en dan nog twijfelt men aan de slaagkans ervan.
nu persoonlijk kan ik het niet, heb daar het geld niet voor, maar ergens vind ik het een schande dat het maar voor één jaar telt, wat heeft dat voor nut en wat met al die mensen die gelijk mij in die periode in onwetenheid leefden.
ik weet niet tot wie ik me kan wenden om dit op te lossen
langs de ene kant doet het me pijn, maar ergens ben ik al blij dat we toen een naam aan hem gegeven hebben.
ik weet niet als u er een pasklaar antwoord voor hebt, maar graag wou ik toch weten wat ik kan doen.
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Ik ken de wetgeving (in het Burgerlijk Wetboek) onvoldoende, maar voor de Vereniging van Ambtenaren van de Burgerlijke Stand, waar u contact mee hebt gehad, is het dagelijks werk. Als men u heeft gezegd dat er een overgangstermijn van slechts 1 jaar is geweest om een levenloos geboren kind alsnog een naam te geven, dan zal dat ongetwijfeld kloppen.
En dat is dan een gegeven waaraan niets te veranderen valt. Wet is wet. De ambtenaar van de burgerlijke stand van een gemeente kan en mag daar niet van afwijken. U kunt u theorie dan wel een rechtszaak beginnen, maar ik kan u voorspellen dat dat volstrekt kansloos is. Niet alleen een gemeenteambtenaar, maar ook de rechter moet zich aan de wet houden.
Ik zie nog wel een mogelijkheid. Die mogelijkheid is dat u fracties in de Tweede Kamer aanschrijft, het probleem uiteenzet, en vraagt om de wet te veranderen. Net als voor u zal voor veel andere mensen gelden, dat zij niet wisten dat de wet gewijzigd was en dat er de mogelijkheid bestond om een levenloos geboren kind alsnog een naam te geven. Ik wist het ook niet. Dan is de overgangstermijn van 1 jaar wel erg kort. Ik zie eigenlijk gewoon ook geen reden voor een overgangstermijn; ik denk dat er feitelijk geen bezwaar is om een levenloos geboren kind altijd nog een naam te geven. Voor ouders kan dit heel gevoelig liggen, ook na vele jaren.
Ik zou als ik u was gewoon alle fracties in de Tweede Kamer aanschrijven. Het postadres is Postbus 20018, 2500 EA Den Haag.
En dan heb ik nog een laatste opmerking.
Enerzijds heb je een officiële naam die bij de burgerlijke stand van een gemeente is ingeschreven; anderzijds laat de wet het toe dat iemand een naam gebruikt die hij zelf wil. Of die iemands ouders willen. Hebt u er wel eens bij stilgestaan dat veel mensen een roepnaam hebben, en bedacht hoe dat juridisch zit? Bijvoorbeeld mijn oudste dochter heet bij de burgerlijk stand Anne Marie (om familie-historische redenen), maar haar roepnaam is Hanneke. Ikzelf heet braaf Wilhelmus bij de burgerlijke stand, maar niemand heeft mij (gelukkig) ooit zo genoemd: ik ben Willem. Een roepnaam is volstrekt legaal en wettelijk, alleen niet/nooit ingeschreven bij de burgerlijke stand. En wat dacht u van het pseudoniem van schrijvers, of van artiesten en filmsterren? Die gebruiken vaak een hele andere naam dan waaronder ze bij de burgerlijke stand bekend staan. Dat is ook allemaal geheel legaal.
En waar ik naar toe wil: u hebt zelf uw zoon óók een roepnaam gegeven. Ook dat is volstrekt legaal en wettelijk in orde. Dat iemand bij de burgerlijke stand niet onder die naam is ingeschreven, is - voor juristen althans minder belangrijk. Ook de naam die iemand in het maatschappelijk verkeer heeft, is legaal. En dat u zelf uw zoon een naam hebt gegeven en die naam op zijn grafje hebt gezet, is dus volstrekt legaal. Daarmee staat uw zoon gelijk aan elke andere inwoner van Nederland die een roepnaam heeft! Juridisch gezien is het onnodig om iemands naam bij de burgerlijke stand erg belangrijk te vinden: de roepnaam is minstens zo belangrijk.
Ik begrijp best dat het gevoelsmatig anders kan liggen, maar misschien biedt deze invalshoek enige troost en houvast.
mr W.G.H.M. van der Putten
