Wie bepaalt hoe laat de nabestaanden worden gebeld na het overlijden in het ziekenhuis?
27 september 2002
Vraag nummer: 1149 (oude nummer: 1484)
Sun Oct 29 20:05:14 2000
Mijn vader is in het ziekenhuis overleden. de dienst doende arts heeft ons pas 6 UUR na het overleden van mijn vader gebeld! Mag dat? Mijn moeder en ik zijn hier zeer kwaad over. Wie kan mij hier uitleg over geven.
Alvast bedankt,
Thea Tewes
Antwoord:
Sun Oct 29 23:50:47 2000
Geachte mevrouw Tewes,
Bij mijn weten werken ziekenhuizen met een soort protocollen rond dit soort situaties. Het woord 'protocol' klinkt zwaar, maar het zijn gewoon interne afspraken en checklists om te voorkomen dat men iets vergeet of over het hoofd ziet.
Het lijkt mij inderdaad volstrekt verkeerd dat u pas 6 uur na het overlijden geïnformeerd bent. U vraagt wie u daar uitleg over kan geven. Het antwoord is eenvoudig: het ziekenhuis.
Ik denk dat u de medisch directeur van het ziekenhuis een briefje moet schrijven waarin u aangeeft dat dit is gebeurd en dat u daar graag met hem of haar een gesprek over wilt. Ik denk dat u dan een uitnodiging krijgt en dat de betrokken arts er ook bij gevraagd wordt. Ik zou in uw geval niet rechtstreeks alleen met de betrokken arts een gesprek hebben, maar het via de directie laten lopen, om er een wat objectievere gesprekspartner bij te hebben dan de direct betrokken arts. Stel dat de arts fout zit, dan kan de directie maatregelen tegen hem nemen.
Ik heb een jaar geleden zo'n soort gesprek gehad samen met een oude heer, wiens echtgenote in het ziekenhuis was overleden en waar dingen gebeurd zijn waar hij zich erg ongerust over maakte. Daar maakte hij zich ook kwaad over. Dat gesprek was erg verhelderend. Het ziekenhuis gaf alle medewerking en legde onomwonden verantwoording af. Dat vond ik heel positief.
In uw geval is de loop der zaken niet meer te veranderen, maar het kan geen kwaad als u uw boosheid kunt uiten en voor het ziekenhuis is het nuttig om te beseffen wat men mensen aandoet als men ze pas zo laat inlicht.
Het kan best zijn dat er een heel goede reden voor is waarom het zo gelopen is. Bijvoorbeeld omdat de dienstdoende arts een heel kritieke situatie met een andere patiënt op de afdeling had, waar hij niet weg wilde of kon. Hij kon misschien geen risico lopen om weg te gaan, u te bellen, het gesprek uit te laten lopen en bij terugkomst te ontdekken dat door niet adequaat handelen iemand anders overleden is. Per slot is het niet niks, om 'even' telefonisch mede te delen dat iemands man of vader overleden is; ik kan me voorstellen dat men bij persoon A in een minuut de mededeling kwijt kan en A geen lang gesprek wil, maar ook dat het bij persoon B een gesprek van 2 uur wordt. Misschien was er wel helemaal niets aan de hand, maar zag hij er ontzettend tegenop om zo'n mededeling te moeten doen en schoof hij het daarom voor zich uit. Misschien was de betreffende arts gewoon een lamlendeling die dacht "Ach, wat maakt het uit". In het laatste geval behoort hij er van langs te krijgen, in het eerste geval kunt u zich er misschien mee verzoenen. Mijn advies: schrijf een brief aan de directie en ga een gesprek hierover aan.
mr W.G.H.M. van der Putten
29 oktober 2000
