1 oktober 2002
Vraag nummer: 1188 (oude nummer: 1523)
Tue Mar 2 23:13:25 1999
Over cremeren bestaan nogal wat praatjes. Eén van die praatjes is dat crematoria lijken bewaren na een ceremonie om dan later een aantal lijken op één dag te verbranden.
Anders gezegd, wanneer er op een crematorium op een bepaalde dag maar één ceremonie is dan wordt het lijk een paar dagen in de vries cel gezet om het later te verbranden.
Ik heb hierover twee vragen.
Eén, worden er lijken in de wachtrij gezet alvorens het te verbranden?
Twee, indien ja, hoelang mag het dan blijven staan voordat het verbrand wordt?
Naar mijn weten moet volgens de wet een lijk binnen vijf werkdagen "bezorgd" zijn, hetgeen volgens de wet betekent, verbrand of begraven.
Met vriendelijke groet,
Martin de Schrijver
Antwoord:
Thu Mar 4 00:47:05 1999
Geachte heer De Schrijver,
Het is in de Nederlandse crematoria gebruikelijk dat de stoffelijke overschotten dezelfde dag nog worden gecremeerd. Ik ken een paar crematoria die niet eens een fatsoenlijke ruimte hebben waar ze kisten zouden kunnen bewaren. Dat doen ze gewoon niet. Alleen bij een grote technische storing of zo. Maar dan zouden ze dus ook op meer manieren een probleem hebben.
Overigens speelt uw vraag wel in op een actualiteit en wel de volgende. In Duitsland schijnt het niet ongebruikelijk te zijn dat wel een 'voorraad' stoffelijke overschotten bestaat alvorens te verbranden en dat die crematie ook plaatsvindt op andere locaties. Ik weet niet precies of dat te maken heeft met een tekort aan crematoria, waar ik wel eens van heb gehoord. Het probleem schijnt te zijn dat omwonenden de bouw van een crematorium vaak zeer lang kunnen traineren, maar dat terzijde.
De afgelopen 1, 2 jaar zijn Nederlandse crematoria wel benaderd met de vraag of zij Duitse overledenen willen cremeren. Er zijn crematoria die dat doen en crematoria die dat - tot nu toe - principieel hebben afgehouden. De laatste zijn tegenstander van wat in vakkringen wordt genoemd "technisch cremeren". Zij vinden van belang dat nabestaanden naar een crematorium komen om juist daar afscheid van een overledene te nemen op de plek waar deze zijn eindbestemming, crematie, vindt. Zij vinden dat afscheid nemen en de crematie als het ware onlosmakelijk aan elkaar verbonden op 1 plek.
In sommige plaatsen wordt echter aan crematoria geduwd en getrokken om daar verandering in te brengen. Sommige uitvaartondernemingen zien namelijk graag dat het afscheid nemen niet in het crematorium plaats vindt, maar in hun rouwcentrum. Dat rouwcentrum is meestal lokaal gesitueerd, waar betrokkene woonde en veel nabestaanden wonen, zodat men 'thuis' in het dorp afscheid kan nemen en niet in een vreemd crematorium in de stad 20 km verderop. En de uitvaartondernemer vindt het natuurlijk ook niet verkeerd dat meer gebruik van zijn rouwcentrum wordt gemaakt, zodat de exploitatielasten omlaag gaan. Het is gewoon ook een bron van inkomsten. Omdat rouwcentra soms moeilijk exploitabel te maken zijn, is dat extra welkom. Crematoria zien dat niet graag - afgezien van het principiele standpunt van sommigen - omdat dan hun zalen niet gebruikt worden en uitvaartondernemers stellen dat dan ook de prijs wat omlaag kan.
Voor elk standpunt zijn wel goede argumenten. Maar als een crematie niet meer aan een afscheidsbijeenkomst gebonden is, is er geen reden om naar een bepaald crematorium met mooie zalen of dicht in de buurt te gaan. Dan gaat het mechanisme spelen dat je in een regio de goedkoopste kunt uitkiezen. Ook het tijdstip wordt minder relevant. Het wordt dan goedkoper de aanvoer van meer overledenen in kleine speciale vrachtwagens te combineren. En dan kan bij bepaalde crematoria wel zoveel toevoer komen dat je wel de wachttijden kunt krijgen waar u bevreesd voor bent.
mr W.G.H.M. van der Putten
4 maart 1999
Spelregels
