Asbestemming na overlijden opdrachtgever
27 oktober 2010
Vraag nummer: 7724 (oude nummer: 16132)
Mijn broer was in december j.l. opdrachtgever tot de crematie van mijn moeder. Mijn vader overleed reeds jaren voor haar en werd in haar opdracht gecremeerd.
De as van beiden moet nu een bestemming krijgen. Moeder wenste: tesamen uitstrooiien of tesamen in een urnengraf. Als opdrachtgever beslist mijn broer uiteraard over de as van mijn moeder. Is hij wettelijk ook degene die beslist over de as van vader? Of bestaat daar geen regel/jurisprudentie over?
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Uw broer is opdrachtgever van de crematie en daarom beslissings- en handelingsbevoegd, maar hij moet zich wel houden aan de wens van de overledene. De opdrachtgever is dus niet vrij in zijn keuzes, maar gebonden.
Bij de as van uw vader is het juridisch zo, dat de asbus in de nalatenschap van uw moeder valt. Dan zijn de gezamenlijke erfgenamen gezamenlijk bevoegd om te beslissen wat er met de as gebeurt.
Voor alle duidelijkheid: de as van uw moeder valt niet in haar nalatenschap, want de as(bus) was er nog niet op het moment van haar overlijden. De as was er pas een weekje later. Uw moeder bezat haar eigen asbus nooit. Maar de asbus van uw vader was op het moment van het overlijden van moeder wel in het bezit van moeder en valt daarom in haar nalatenschap.
Wat er met de as van uw vader zou moeten gebeuren, hangt er van af of hij zelf een wens terzake bekend heeft gemaakt. Dan zou ook die wens gevolgd moeten worden. Als hij geen voorkeur had, ligt het in de rede de wens van moeder te volgen: samen uitstrooien of beide asbussen samen in een urnengraf.
Eigenlijk moeten u en uw broer bedenken wat u zelf wilt. Om voor beide asbussen hetzelfde te beslissen is logisch; dat wilde moeder ook. Misschien hebt u beide geen voorkeur, maar als een van u de behoefte heeft om een plek te hebben om ooit nog eens naar toe te kunnen gaan, zou het een urnengraf moeten worden. Als de een die behoefte niet heeft en de ander wel, is de jurisprudentie zo, dat die behoefte aan een gedenkplek gevolgd moet worden. De vaste lijn in de jurisprudentie is: asbus bewaren als er iemand is die er behoefte aan heeft. Verstrooien kan later altijd nog, omgekeerd niet, zo redeneert de rechter standaard in dit soort zaken.
Ik hoop dat u in goed overleg tot een passende oplossing komt.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
