6 juni 2005
Vraag nummer: 3826 (oude nummer: 5992)
Geachte heer Van der Putten,
Gaarne leg ik de volgende kwestie ter beoordeling aan u voor.
Op onze bijzondere begraafplaats, gelegen in een dorp in het zuiden des lands, bevindt zich een urnenhof. Dit urnenhof bestaat uit betonnen grafkeldertjes, die gedeeltelijk in de grond zijn ingegraven. In een grafkeldertje kunnen maximaal twee bussen met de as van een overledene worden geplaatst. In 1998 is in een van deze grafkeldertjes de urn met de as van meneer X geplaatst. Aan de echtgenote van de overledene, mevrouw X, is toen het recht op het betreffende urnengraf verleend voor de tijd van 25 jaar.
Mevrouw X is inmiddels verhuisd naar het westen van het land. Zij heeft zich tot het plaatselijke kerkbestuur, eigenaar en beheerder van de bijzondere begraafplaats, gewend met de vraag of het niet mogelijk is om de bus met de as van haar overleden man over te brengen naar de openbare begraafplaats in haar nieuwe woonplaats. Het kerkbestuur staat niet onwelwillend tegenover dit verzoek. Edoch, naar aanleiding van het verzoek zijn bij het kerkbestuur enkele vragen gerezen: kan de asbus "zomaar" uit het grafkeldertje gehaald worden en aan mevrouw X meegegeven worden om vervolgens geplaatst te worden in een nieuw urnengraf op een andere begraafplaats? Gesteld dat dit kan, dient mevrouw X dan niet op een of andere manier voldoende zekerheid te bieden aan het kerkbestuur dat zij de urn daarwerkelijk overbrengt naar die andere begraafplaats? Kortom welke regels dienen hier in acht genomen te worden en welke formaliteiten dienen door wie in deze vervuld te worden?
Uw antwoord stellen wij zeer op prijs.
Alvast bedankt voor uw aandacht en de te nemen moeite.
Met vriendelijke groet,
R. Lxxxxxxxxx,
secretaris kerkbestuur te Bxxxxx
Antwoord:
Geachte heer,
Het is verstandig dat uw kerkbestuur voorzichtig met vragen over nieuwe situaties omgaat en zich eerst oriënteert alvorens alles maar goed te vinden.
Met een asbus is het evenwel zo, dat deze zonder (bijna) enige regel of formaliteit kan worden overgebracht naar een andere begraafplaats, of dat de rechthebbende van het graf kan besluiten om de asbus thuis te bewaren of de as te verstrooien. Er is geen verlof of vergunning van de burgemeester, de officier van justitie of een andere autoriteit nodig. Het moet een besluit van de rechthebbende van het graf zijn; dat is het enige wettelijke voorschrift. Bijvoorbeeld een broer of kind van de overledene die niet het graf op zijn naam heeft staan kan het niet vragen.
Een houder van een begraafplaafs kan geen medewerking weigeren. Omdat de rechthebbende alles met de asbus mag doen wat hij of zij wil (overbrengen, thuis bewaren, as verstrooien), is het ook niet nodig om zekerheid te hebben dat de asbus op de andere begraafplaats terecht komt. Kortom, de rechthebbende op het graf kan doen wat hij of zij wil.
Wat uw kerkbestuur nog wel in de gaten moet houden, is dat in het register van de begraafplaats moet worden aangetekend dat de asbus op die en die datum verwijderd is, aan persoon X is meegegeven met de bedoeling de asbus te plaatsen op het kerkhof te Y, of per post is verzonden aan dit of dat adres.
De houder van de begraafplaats moet in het register van de begraafplaats opnemen dat een asbus en wiens as het is, is bijgezet. Maar als de asbus weggaat en een nieuwe bestemming krijgt, moet de houder zo nauwkeurig en uitgebreid mogelijk noteren wanneer en hoe hij weer vertrokken is. Van toepassing zijn de bepalingen in artikel 10, tweede lid, aanhef en onderdelen d en e, van het Besluit op de lijkbezorging. En die luiden:
Artikel 10
2. Het register, bedoeld in artikel 65, eerste lid, van de wet vermeldt:
a. (...)
b. (...)
c. (...)
d. in het voorkomende geval, de plaats van bestemming van de as;
e. in het voorkomende geval, de naam en het adres van de persoon aan wie de asbus ter beschikking is gesteld.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
