Verstrooiing van een overledene 2
10 november 2002
Vraag nummer: 1499 (oude nummer: 1858)
Wed Feb 21 19:59:19 2001
Alleerst wil ik u bedanken voor de snelle reactie op mijn vraag van 19 Febr j.l.
Bij uw antwoord zijn bij mij toch nog een enkele vraagtekens gerezen. Het is niet dat ik aan uw juridisch kunnen twijfel maar bij navraag op diverse crematoria kreeg ik toch een beduidend ander antwoord. Deze gaven mij namelijk te kennen dat wanneer een as-bus voor thuisplaatsing is geregistreerd bij een crematorium onder geen beding de asbus mag worden opengebroken. Het verstrooien van de as dient volgens hun door een medewerker van het crematorium te gebeuren al dan niet in het bijzijn van familie.
Ook wanneer, zoals in mijn geval, een gedeelte van de as in een mini-urn zal gaan dient dit geregistreerd te worden. Mocht ik later namelijk besluiten om dit bij te zetten in een muur of te willen begraven dan kom ik, oneerbiedig gezegd, met mijn 'zwart verkregen' urntje in de problemen. Zij raden mij dan ook aan de legale weg te volgen en niet op eigen houtje, zoals een aantal familieleden wil, te gaan pioneren.
Ik wil u dus nogmaals vragen om een antwoord wat ik hier nu mee aan moet.
Nogmaals bij voorbaat dank en met vriendelijke groet.
PS Deze info heb ik verkregen bij 4 crematoria die ik persoonlijk heb gesproken.
Antwoord:
Thu Feb 22 00:22:43 2001
Geachte heer,
Er is nogal wat onbegrip bij crematoria over wat wettelijk is toegestaan of niet, zo blijkt uit uw reactie. Ik zou het op prijs stellen als u mij de namen/vestigingsplaatsen van de 4 bedoelde crematoria mailt. Ik zal de kwestie dan onder de aandacht brengen van de secretaris van de Landelijke Vereniging van Crematoria (LVC). Het kan nuttig zijn als de LVC eens met deze leden (alle crematoria zijn lid van de LVC) overlegt.
Inderdaad is het zo dat als een asbus wordt afgegeven voor thuisbewaring, dat een crematorium dat moet registreren. Men moet registreren aan wie de asbus wordt gegeven en wat de bestemming van de as is.
Als een asbus wordt bewaard, met de bestemming bewaren, is het inderdaad de bedoeling dat de asbus intact wordt gelaten. Tijdens het bewaren moet de as identificeerbaar zijn. Op de asbus staat in onuitwisbare letters, van wie de as is. De wetgever wil voorkomen dat er asbussen zijn, waarvan niet meer bekend is (van) wie de inhoud is. Denk bijvoorbeeld aan de situatie dat iemand thuis de asbussen van beide ouders en een kind bewaart. Welke asbus is dan welke persoon? Voor die vraag kan men komen te staan als bijvoorbeeld betrokkene zelf overlijdt en een broer of zus wel de beide asbussen van de ouders wil hebben, maar een ander kind de asbus van het overleden kind (zijn broer of zus). Kortom, op de asbus moet altijd duidelijk staan wiens as het is.
Echter, net zo goed als dat de asbus thuis bewaard mag worden, mag de inhoud verstrooid worden. Ik citeer: "Het verstrooien geschiedt: (
) door (!) of in opdracht van de nabestaande die de zorg voor de asbus heeft". Dat staat letterlijk zo in artikel 66a, tweede lid, aanhef en onderdeel b, van de Wet op de lijkbezorging. Er staat dus letterlijk in de wet dat nabestaanden mogen verstrooien! Een crematorium dat u vertelt dat alleen een medewerker van een crematorium mag verstrooien, kent de wet blijkbaar niet.
De bedoeling van de registratie van wat er gebeurt met de afgegeven as is, dat er toch enig zicht is op waar de as blijft. Als een ver familielid later nog eens wil weten wat er met de as van oudoom Piet is gebeurd, kan worden verteld dat die as is gegeven aan nicht Marie, die de as wilde bijzetten. Of wilde verstrooien. In uw geval zou het crematorium dus verteld kunnen worden bij de afgifte van de as dat een deel bewaard wordt (door u) en een deel verstrooid wordt (door anderen). Niks mis mee. Volstrekt legaal.
Het kan zich ook voordoen, dat men eerst de asbus mee naar huis neemt met de bedoeling om te bewaren, maar na een paar maanden of een paar jaar bedenkt dat de as toch maar beter verstrooid kan worden. Dat kan. Men hoeft het crematorium niet te melden dat men zich bedacht heeft. Voor het vervolgtraject zijn geen regels gesteld. Men kan zelf de as altijd verstrooien. We hebben immers artikel 66a van de wet. En dan geldt wat ik een paar dagen geleden schreef. Het is dus ook beslist niet nodig om een medewerker van een crematorium de as te laten verstrooien, maar het mag wel.
Kortom, aan uw verhaal en de voornemens van zowel u als uw strooilustige familieleden zit niets illegaals.
Uw urntje is niet zwart verkregen. Hij kan alleen zwart worden als u hem nooit poetst. Juridisch is hij altijd wit.
U kunt de zaak 'ter controle' nog eens terugkoppelen naar de betreffende crematoria, met dit antwoord.
Als men twijfelt kan men contact opnemen met de LVC of met het ministerie van Binnenlandse Zaken, dat alles van deze wetgeving afweet.
mr W.G.H.M. van der Putten
22 februari 2001
