Geachte heer van der Putten,
Eind vorig jaar is mijn vader in het buitenland overleden. De afgelopen jaren heb ik geen kontakt meer met mijn moeder gehad. Mijn vader sprak ik heel af en toe, wat mijn moeder overigens niet wist. Het allerlaatste gesprek wat ik met hem heb gehad was bij mij thuis. Hij heeft geprobeerd om wederom het kontakt tussen mij en mijn moeder te herstellen. Dit was voor mij onmogelijk. Heel verdrietig en teleurgesteld was hij, mijn vader wist dat hij hierdoor zijn enige kleindochter nooit meer zou zien. Ook had hij begrip voor mijn besluit. Mijn moeder is haar hele leven onvoorspelbaar en onberekenbaar geweest. Dit was voor mij de reden om niet naar de crematie te gaan. De confrontatie met haar kon ik niet aan. Alle respect voor mijn enige broer, die ook geen kontakt meer met mijn moeder heeft, maar wel naar de crematie is gegaan. Mijn broer had een toespraak voorbereid maar via de begrafenisondernemer is hem een spreekverbod opgelegd van mijn moeder. Ik bedoel maar!
Direkt na het overlijden heb ik de begrafenisondernemer laten weten dat wij niet willen dat de as van onze vader wordt verstrooid. Graag willen wij dat zijn as wordt bijgezet in een urnen muur zodat wij hem nog eens kunnen bezoeken. Tot op heden heeft onze moeder hierover nog geen besluit genomen. Deze informatie hebben wij van de begrafenisondernemer.
Wat kunnen/moeten wij doen om verstrooiën te voorkomen.
Graag willen wij uw advies hierover.
Met vriendelijke groet,
XX
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Het ziet er niet naar uit dat u en uw broer met uw moeder minnelijk overeenstemming zullen krijgen over de bestemming van de as.
De persoon die de crematie heeft geregeld, in dit geval uw moeder, heeft ook de zeggenschap over de as. Maar hij of zij moet daarbij volgens de wet de wens of de vermoedelijke wens van de overledene volgen.
Ik weet niet of uw vader een wens vast heeft gelegd of mondeling kenbaar heeft gemaakt. Als dat niet het geval is, moeten nabestaanden samen de beste bestemming bepalen. Maar de persoon die de crematie heeft geregeld heeft feitelijk de doorslaggevende stem.
Is daar nog iets aan te doen? Ja. Maar dan alleen via een rechtszaak. U moet dan het crematorium vragen om de asbus vast te houden om een snelle verstrooiing door moeder te voorkomen en een advocaat een kort geding laten beginnen.
De vooruitzichten van zo'n kort geding zijn goed: tot nu toe is het bij alle mij bekende rechtszaken zo geweest dat als de nabestaanden onenigheid hadden over de keuze tussen verstrooien of bijzetten in een graf of urnenmuur, de rechter besloot om de asbus bij te laten zetten. Dit onder het motto: na bijzetting kan er later altijd nog worden verstrooid, maar andersom niet.
Zie vergelijkbare vragen over geschillen over de bestemming van as in de subrubriek 'Keuzes en zeggenschap over as' in de hoofdrubriek 'Cremeren'.
Daar staan ook vragen over het (kort) vast houden van een asbus door het crematorium.
Spelregels
