1. Getrouwde dochter is vorig jaar overleden, gecremeerd en begraven in een urnengraf.
2. De vader heeft het graf bij ons aangevraagd namens zijn schoonzoon en direct ernaast een eigen graf gereserveerd. Schoonzoon is dus rechthebbende van het graf van zijn vrouw.
3. Onlangs heeft de broer van de overleden vrouw gevraagd of er een mogelijkheid is om daar ook een graf te krijgen.
4. Door de kerkenraad is ingestemd om tussen de beide graven een derde graf te creëren. Omdat er ruime plekken zijn, kon dit.
5. Blijkt echter dat ouders en broer enerzijds en schoonzoon anderzijds het niet meer met elkaar konden vinden. Schoonzoon is verbolgen dat dit derde graf er bij komt.
6. Schoonzoon eist van de kerkenraad dat hij de asbus uit het graf mag nemen en wil de as uitstrooien op het strooiveld.
7. Kerkenraad heeft schoonzoon gemeld dat dit niet mag op grond van de definitie van een particulier urnengraf in ons reglement: particulier urnengraf: Een graf waarvoor aan een natuurlijk of rechtspersoon het uitsluitend recht is verleend tot het doen bijzetten en BIJGEZET HOUDEN van asbussen met of zonder urnen.
8. Daarnaast heeft de kerkenraad ingezet op artikel 28 lid 1 van de slotbepaling: in geval van verschil over de toepassing van dit reglement en in alle gevallen waarin het reglement niet voorziet, beslist de Kerkenraad. Kerkenraad vindt in dit geval de gevoelens van de naaste familie belangrijker dan het geschil tussen schoonzoon en naaste familieleden.
9. Schoonzoon beroept zich op artikel 63 van de Wet op de lijkbezorging en dreigt een advocaat in te schakelen.
Onze vragen:
Staat de schoonzoon in zijn recht?
Zo ja, heeft u ervaringen waarop de rechter toch anders heeft beslist omwille van het leed dat een ieder wordt aangedaan….
Wij zijn benieuwd naar uw reactie.
Vriendelijke groet,
XX
beheerder Protestantse begraafplaats X
Antwoord:
Geachte heer,
Juridisch is dit een uitermate eenvoudige zaak. De rechthebbende van een particulier graf mag altijd een asbus uit dat graf laten halen en de as een andere bestemming geven. Ik heb nog nooit gehoord dat het bestuur van een begraafplaats zich tegen een dergelijk besluit van de rechthebbende verzette.
Het grafrecht geeft de rechthebbende het recht om een asbus te begraven en begraven te houden. Maar dat is geen verplichting. Elke dag kan de rechthebbende besluiten om het anders te doen.
Er is ten aanzien van asbussen en urnen geen termijn van grafrust of iets dergelijks, dat iemand verplicht is om de asbus onaangeroerd begraven te houden. Wellicht heeft de kerkenraad dat in het achterhoofd. Maar dat geldt alleen voor kistbegravingen van overledenen.
De wet staat het opgraven van asbussen altijd toe, zie artikel 63 Wlb. Dan kan een reglement de gebruikelijke rechten van een rechthebbende niet zo beknotten dat de asbus niet uit het graf mag worden genomen. Zeker niet door de tekst onjuist te interpreteren.
Om het reglement anders te interpreteren is een misverstand. In het reglement is voor een particulier urnengraf het uitsluitend recht verleend tot het doen bijzetten en BIJGEZET HOUDEN van asbussen. Maar het recht is letterlijk 'een recht' en niet 'een verplichting'. Als het wel een verplichting zou zijn, zou ergens in de wet of het reglement duidelijk staan dat een asbus niet binnen bijvoorbeeld 10 of 20 jaar na een bijzetting mag worden opgegraven. Maar dat staat nergens.
Ja, de schoonzoon staat in zijn recht. Het standpunt van de Kerkenraad is bij een eventuele rechtszaak mijns inziens volstrekt kansloos.
U noemt nog het leed dat eenieder wordt aangedaan. Het leed van de een en van de ander kan de rechter niet meten en is volgens de wet ook geen maatstaf. De rechthebbende heeft het recht om de asbus op te vragen, zonder voorbehoud.
Spelregels
