Moet voor afstand van sieraden tekenen?
19 december 2004
Vraag nummer: 3556 (oude nummer: 5206)
Onlangs is mijn broer begraven waarbij hij zijn trouwring en bril nog droeg. Dit is in strijd met de wens van zijn vrouw. Echter, haar is nooit gevraagd of zij afstand deed ten tijde van de begrafenis. Had zij hierom gevraagd moeten worden? Nu wordt zij geconfronteerd met een gemis aan de trouwring; iets waaraan zij ten tijde van de begrafenis geen moment bij stil heeft gestaan.
Graag uw antwoord op deze vraag.
M.vr.gr.
X
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Het is primair de eigen verantwoordelijkheid van nabestaanden om te zeggen dat men de trouwring of andere sieraden niet mee wil laten begraven (of cremeren). De 'goede' oplettende uitvaartleider zal wel altijd aan de opdrachtgever of andere nabestaanden vragen of men de overledene met ringen of andere sieraden wil opbaren en of men nog sieraden terug wil hebben. Maar als de uitvaartleider het niet doet of vergeet, is dat niet zijn risico. Wel, als duidelijk afgesproken is dat men sieraden zal afdoen en men het uiteindelijk vergeet. Maar ook dan is er nog een soort gezamenlijke verantwoordelijkheid, om elkaar er aan te herinneren.
Er hoeft nooit voor afstand van sieraden getekend te worden. Ik maak een wat oneerbiedige vergelijking met een kartonnen koffiebekertje en een snoeppapiertje. Als je die weggooit, doe je er ook geen gezegelde akte bij dat je er afstand van doet. Je doet het feitelijk, niet bewust, zonder nadenken. Als je ergens een paraplu laat liggen, doe je ook feitelijk afstand. Dat is ook niet bewust. Als je een overledene met een ring of andere sieraden laat begraven of cremeren, doe je ook feitelijk afstand. Dat hoeft ook niet bewust te zijn.
Het is jammer, zelfs heel jammer, als iemand achteraf denkt het anders gewild te hebben. Maar het is in principe wel eigen verantwoordelijkheid en eigen risico.
Terzijde nog het volgende. Ik hoor soms wel vaker klachten dat iets niet gebeurd is of niet besproken is. Soms blijkt dan bij nader onderzoek dat een uitvaartleider iets wel te sprake heeft gebracht, maar dat een nabestaande niet goed aanspreekbaar was, of dat bepaalde zaken helemaal niet door drongen omdat er zoveel gevraagd werd en zoveel te regelen was. Of door een misverstand omdat een uitvaartleider sprak over sieraden, terwijl men alleen zou reageren op het woord 'ring'. Vaak is het ook verstandig om dit soort besprekingen als nabestaande niet alleen te voeren, maar met anderen, omdat men elkaar kan aanvullen. In het geval van uw broer en schoonzus helpt dat niet meer; zij is die ring nu kwijt.
Laat dit soort ervaringen voor anderen een les zijn om na te denken wat men wil, als iemand plotseling overlijdt. En het is verstandig om het op te schrijven.
Zie ook andere vragen in de sub-rubriek Sieraden.
mr W.G.H.M. van der Putten
