10 november 2002
Vraag nummer: 1503 (oude nummer: 1862)
Mon Sep 3 14:28:33 2001
Geachte heer,
Na het overlijden van mijn vader op 5 mei 2000 heeft de familie besloten een natuursteen grafmonument te plaatsen van 18 cm dik. Ruim 1 jaar later komt de gemeente Graafstroom met een verordening aanstappen dat de steen niet dikker mag zijn dan 10 cm.
De gemeente verplicht de steenhouwer op straffe van een dwangsom de steen tot 10 centimeter te verdunnen. Het monument is met zorg uitgekozen passend bij het karakter van onze overleden vader en wordt zeer vaak bezocht. Wij willen rust en de steen behouden zoals hij is.
Alle discussie en procedures veroorzaakt ons veel verdriet. Wat is uw advies?
Antwoord:
Mon Sep 3 16:17:42 2001
Geachte heer Verbeeth,
Ik kan me uw situatie voorstellen, maar de gemeente Graafstroom staat m.i. volledig in haar recht. Ik heb de beheersverordening van de gemeente in mijn archief en heb haar nageslagen. Er zijn weinig gemeenten die zo duidelijk en glashelder aangeven wat wel mag en wat niet mag, als deze gemeente. Grafstenen moeten minimaal 5 cm (bij bepaalde typen graven 6 cm) en mogen maximaal 10 cm dik zijn. Ik denk niet dat u daar onderuit kunt komen.
Ik zet grote vraagtekens bij de rol van de steenhouwer in dit geheel.
Alvorens een grafmonument mag worden geplaatst, moet vergunning worden aangevraagd. De gemeente kan dan beoordelen of het gewenste monument qua soort duurzaam materiaal, sterkte fundering, formaten e.d. geplaatst kan worden. Nu kunnen er 3 situaties zijn.
1. Als de steenhouwer met alle relevante gegevens vergunning heeft aangevraagd en die vergunning verleend is, mag/kan de gemeente daar achteraf niet meer op terug komen. Dan had ze maar beter uit moeten kijken.
2. De situatie ligt anders, wanneer de steenhouwer bij de aanvraag geen maat van de dikte heeft aangegeven en de gemeente de vergunning heeft verleend in de veronderstelling dat de steenhouwer zich aan de voorschriften van de gemeente heeft gehouden of zal houden. Wanneer later blijkt dat dat niet zo is, kan de gemeente terecht verwijdering of aanpassing van de steen vorderen.
3. Wellicht is het monument door de steenhouwer geplaatst zonder vergunning aan te vragen. Dat mag natuurlijk helemaal niet. Maar ja, ook onder steenhouwers - net als in elke andere sector - bevinden zich wel eens lieden die alles aan hun laars lappen. En dan is de familie de gedupeerde.
Ik vraag me echter vooral af hoe de steenhouwer u die steen had kunnen verkopen. Hij wist of behoorde te weten dat hij die steen niet zou mogen plaatsen. Bonafide steenhouwers die ik ken, beschikken over alle voorschriften van alle begraafplaatsen waar ze regelmatig komen. En als ze er geen kind aan huis zijn, weten ze dat ze naar voorschriften moeten informeren. De situatie wekt bij mij de indruk dat de steenhouwer dollartekens in zijn ogen kreeg, toen bleek dat u een hele dikke (= dure) steen wenste en er verder maar op gokte dat de gemeente het door de vingers zou zien. Neen, dus.
Ik meen dat de gemeente volkomen terecht dit niet accepteert. En als ik u was zou ik nog maar eens een ernstig onderhoud met de steenhouwer hebben, want hij heeft u een duurdere steen verkocht dan dat u kon plaatsen. Als hij u daar op heeft gewezen en u toch wilde doorzetten, is dat uw risico. Maar als hij u daar niet op heeft gewezen, dan zit hij fout. Ik zou, als ik u was, dan het verschil terug willen hebben van de kostprijs van een steen van 10 cm en een van 18 cm.
Een en ander zou overigens precies hetzelfde zijn als het zou gaan om een kerkelijke begraafplaats met gelijke voorschriften.
mr W.G.H.M. van der Putten
3 september 2001
Spelregels
