Ruiming ondanks afspraak herbegraving
9 oktober 2004
Vraag nummer: 3363 (oude nummer: 4778)
vader in 1986 begraven in algemeen graf, in 1998 aangegeven dat vader herbegraven moet worden na ruiming(10jaar)dit is genoteerd in het grote boek van de begraafplaats, en is ook schrifelijk bevestigd. zelfde jaar eigen graf gekocht voor vader etc. nu blijkt dat begraafplaats ondanks notitie van herbegraven toch geruimd te hebben. begraafplaats bekend fout en weet van herbegraven. wat zijn mijn rechten en wat zijn de plichten en eventuele claims die ik bij de begraafplaats neer kan leggen.
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Mijn eerste vraag is of wel echt de inhoud van het graf geruimd is. Soms noemt men het weghalen van de grafstenen alleen ook ruiming.
Als ook inderdaad de stoffelijke resten in de graven geruimd zijn, waar zijn deze dan gebleven? Als ze in een verzamelgraf zijn gestopt, is het ondoenlijk om tussen de beenderen van wellicht honderden mensen die van uw vader te zoeken. Maar als de stoffelijke resten telkens onder in de betreffende graven zijn gestopt, zijn ze wellicht nog traceerbaar. Het hangt van de omvang en massaliteit van de ruiming af, of er nog een kans is de resten op te sporen.
Als de resten redelijkerwijs niet meer terug gehaald kunnen worden, wat zijn dan uw rechten? En wat de plichten van de begraafplaats? Ik weet het niet. Ik denk geen. Als de resten nog traceerbaar zouden zijn, zoals ik hiervoor aangaf, dan zou men de plicht hebben om alle mogelijke moeite te doen om uit te vinden welke resen het zijn. Ik ken een voorbeeld uit de jurisprudentie van een begraafplaats die de verkeerde resten had opgegraven, en die uiteraard op haar kosten de beenderen liet onderzoeken door een anatoom. Maar er moet een redelijke afweging van belangen zijn. Tussen de stoffelijke resten van 2 of 3 mensen kan men die van uw vader zoeken, maar niet tussen de resten van 200 of 300 mensen.
De Nederlandse rechtspraak is niet scheutig met smartegeld en dergelijke. Het lijkt mij vanzelfsprekend dat men de kosten van het eigen graf terug betaalt. Maar er zijn wellicht meer mogelijkheden. Ik ken een voorbeeld van een rechter die in een vergelijkbaar geval dat de stoffelijke resten van een man niet meer te vinden waren, een forse schadeclaim (enkele duizenden euro's) toewees.
Mij lijkt het op zich wel redelijk dat er op de een of andere manier iets gebeurt. Dat men na zo'n fout bij wijze van spreken alleen zegt "Sorry, foutje, bedankt" lijkt mij wat onbevredigend.
mr W.G.H.M. van der Putten
