Men wil tegenwoordig steeds meer speciale manieren om herinnerd te worden.
Zo heb ik al sinds enkele jaren een perceel bosgrond van 80.000 m2. Dat is een behoorlijk stuk.
Tot mijn stomme verbazing merkte ik op een gegeven moment op dat men in het bestemmingsplan mijn gehele perceel de bestemming "begraafplaats" had gegeven. Daar er op de begraafplaats van de gemeente zelf nog genoeg plaats over is zat ik er aan te denken om op eigen initiatief iets van een strooiveld voor particulieren te maken, waarbij men dan daadwerkelijk eigenaar van een stukje van dat bos kan worden en er alzodanig een soort familie strooiplek van kan maken met de nodige familiegedenktekens. Het voordeel is dat dat stukje grond dan eigenlijk eeuwig in de familie kan blijven. Men heeft dan ook geen gezeur meer met grafrechten, onderhoudskosten, etc.
Nu is mijn vraag: kan de gemeente hier een stokje voor steken?
Moet ik uberhaupt wel eerst toestemming aan de gemeente vragen? Kan mijn initiatief eventueel ook voor een huisdieren strooiveld dienen? Wellicht heeft u een andere visie op het verhaal.
Graag verneem ik uw mening.
Antwoord:
Fri Feb 2 22:23:44 2001
Geachte heer of mevrouw,
Als u een terrein wilt laten aanwijzen als permanent strooiveld, hebt u een vergunning van B&W nodig.
Normaal is er geen reden zo'n vergunning niet te geven. Er zal alleen een bepaalde beperking worden gesteld aan het aantal verstrooiingen per jaar per hectare.
Of op het terrein de bestemming begraafplaats berust, maakt geen enkel verschil. Het kan op elk terrein.
Het is ook mogelijk om gewoon zonder vergunning te verstrooien, als de betreffende gemeente dat in haar Algemene Plaatselijke Verordening heeft toegestaan. Dan geldt het als 'dierbaar plekje' voor families. Maar zodra het om regelmatige verstrooiingen gaat, heb je toch met een bepaalde limiet te maken. De limiet is overigens vrij ruim. Per slot valt een gewoon strooiveld van een crematorium ook binnen de normen. Ik verwacht niet dat u daar snel problemen mee krijgt in de praktijk.
Ik denk echter dat u onderschat wat de consequenties zijn als mensen allemaal een klein stukje bos kopen. En dan bedoel ik echt eigenaar worden. De kosten van notariële aktes en Kadaster zijn relatief erg hoog. Ik denk dat het al snel fl. 1.500,- tot fl. 2.000,- is, ook al is het maar 4 vierkante meter. Men krijgt te maken met aanslagen waterschap, OZB, noem maar op. Het moet toch enigszins onderhouden worden. Als er na verloop van tijd geen familielid meer is of niemand naar omkijkt, krijg je heel verwilderde stukken. Daar ergeren buren zich weer aan die het wel onderhouden. Dat wordt echt helemaal niks.
Het is dan veel verstandiger om zo'n plek tijdelijk in huur te geven voor een bepaalde termijn. Dat is veel goedkoper voor betrokkenen. En voor u en uw opvolgers, want met regelmatige huurinkomsten is meer te verdienen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
-----
Naschrift: In 2010 is de regelgeving over de aanleg van begraafplaatsen gewijzigd.
Spelregels
