Grafrechten naar ex of vriendin?
12 januari 2005
Vraag nummer: 3606 (oude nummer: 5364)
Geachte heer Van der Putten,
Mijn vriend is in november vorig jaar overleden. De bedoeling was dat de grafrechten op mijn naam zouden komen, zo is het terecht doorgegeven door de uitvaartondernemer. Echter zijn ex-vrouw heeft zich gemeld bij de gemeente met het verzoek tot overschrijving op haar naam ten behoeve van de minderjarige kinderen.
Mijn vriend heeft enige weken in het ziekenhuis gelegen en daarna, toen er medisch niets meer gedaan kon worden, heb ik hem in zijn huis 24 uur per dag verzorgd. Dat was zijn wens. Wij hadden een hele goede relatie maar zonder juridische status. Een aantal jaren geleden is hij gescheiden, er zijn twee minderjarige kinderen. Zijn ex-vrouw verwerpt de nalatenschap.
Mij is gevraagd om als executeur ten behoeve van de erfgenamen, de kinderen, op te treden maar ik heb daar op advies van de notaris uiteindelijk van afgezien o.a. omdat zijn ex de nalatenschap verwerpt.
Volgens mij staat het executeurschap en de grafrechten los van elkaar.
De gemeente is aan het onderzoeken wie ze moet aanschrijven.
Ik heb contact met de ex opgenomen. Het volgende kwam naar voren. Zij wil het grafrecht voor de oudste die nu 14 is, ze doet niets aan het graf zolang ze het recht niet heeft, zijzelf wil er niet begraven worden.
Wat ze evt. nog wel wil is dat de grafrechten op mijn naam komen totdat de oudste 18 wordt, en dan overschrijven op het kind.
Ik wil zoveel mogelijk gevolg geven aan de wensen van mijn vriend. Wij hadden een relatie, ik was elke dag in het ziekenhuis, heb hem thuis verzorgd, heb de begrafenis geregeld en zorg voor zijn graf. Mijn wens is om t.z.t. daar bij hem begraven te worden.
Ik weet zeker dat hij het zijn kinderen niet zou willen aandoen om ze nu al met een zo'n emotionele zware taak zoals de zorg voor zijn graf op te zadelen. Zijn wens was dat ik dat doe. En ik wil dan ook nu graag een monument op het graf plaatsen.
Ik heb geen nakomelingen, dus na mijn overlijden kunnen de rechten evt. op een van de kinderen overgeschreven worden. Tegen die tijd zijn ze, naar ik verwacht, zelf oud genoeg om te beslissen. Maar niet bij 18 jaar van de oudste, dat is onacceptabel.
Ik hoop op een spoedig antwoord van u want het was en is voor mij nog steeds een moeilijke tijd.
Bij voorbaat dank,
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Nog gecondoleerd.
Als de uitvaartondernemer aan de gemeente heeft doorgegeven dat het graf op uw naam moet komen - anders en beter gezegd: als hij als uw vertegenwoordiger om uitgifte van het graf heeft gevraagd - dan dient de gemeente u als rechthebbende aan te merken.
Met iets anders hoeft u geen genoegen te nemen. Om als de kinderen van uw vriend 18 zijn het graf op hen over te schrijven is een idee, maar ik constateer simpelweg dat uw vriend dat zelf blijkbaar niet belangrijk vond, anders had hij dat op zijn ziekbed wel tegen u kunnen zeggen.
Ik denk eerlijk gezegd dat u het graf beter zelf kunt houden. U zou er misschien zelf ook begraven kunnen worden. U kunt later altijd nog zien of u het dan wellicht aan de kinderen geeft na uw overlijden. Maar dat zou ik alleen doen bij een goede verstandhouding, anders kan men, als u er begraven zou willen worden, u er op het laatste nippertje nog uit houden, of niet op de grafsteen vermelden etc. Ik zie in mijn praktijk te veel ruzies tussen nieuwe partners en kinderen uit het eerste huwelijk van mensen, om niet tot voorzichtigheid te manen.
Als de gemeente het graf weigert op uw naam te zetten, is het verstandig onmiddellijk een bezwaarschrift in te dienen. U hebt er alle recht op, want u bent formeel de aanvrager van de uitgifte van het graf.
mr W.G.H.M. van der Putten
