successierechten en langstlevende testament

2 augustus 2006

Vraag nummer: 10493  (oude nummer: 8262)

Nadat moeder overleden is, hebben de 3 kinderen vader gemachtigd om aangifte te doen voor successierechten. Wij waren verplicht hem deze machtiging te verstrekken, zo zei hij. Nu heeft hij een aanslag van de fiscus gekregen en wil hij 500,- van ieder kind krijgen, omdat we een vordering zouden hebben van 19.000,-. Deze vordering is echter omstreden, omdat hij nog vele financiële verplichtingen heeft, waar de fiscus niets van weet.
Vader is voorlopig niet van plan het huis te verkopen; hij is echter wél in staat om alle tegoeden op te souperen. Ook telt hij dat hij als eigenaar kan doen en laten met het huis wat hij wil en dat wij daar niets in te zeggen hebben. Ouders waren in gvg gehuwd en hadden langstlevende testament van 35 jaar oud om in huis te blijven wonen. Vader is niet voor rede vatbaar.
1. Moeten de kinderen deze aanslag nú betalen?
2. Indien ja, kunnen wij dan de vordering meteen opeisen?
3. Hoe kunnen we voorkomen dat vader het geld verbrast resp. weggeeft aan enkele van zijn kleinkinderen (en de rest krijgt niets)
4. Kunnen we een mogelijk veel te goedkope verkoop van het huis met succes tegenhouden?

Antwoord:

Geachte heer/mevrouw,

Doorgaans (ik kan geen zekerheid geven omdat ik het testament niet voor me heb) betekent een langstlevende testament (ouderlijkse boedelverdeling) dat de langstlevende enig eigenaar wordt (daar kunnen de kinderen niets aan doen), maar dat de langstlevende ook alle schulden moet voldoen, waaronder de successiebelasting (van de kinderen). Het testament geeft uitsluitsel.