Verwerpen van erfenis
25 juli 2011
Vraag nummer: 25306 (oude nummer: 16922)
Geachte dames en heren,
Bij deze kom ik nog even terug op mijn vraag van 19 juli 2010 over Plaatsvervulling na weigering Uw antwoord daarop gaat namelijk lijnrecht in tegen mijn rechtsgevoel.
Voor de goede orde herhaal ik hieronder nog even mijn vraag en het door u daarop gegeven antwoord.
---
Vraag: Plaatsvervulling na weigering ?
Door middel van een testament worden de broers en zusters van een overledene (en ook die van diens voorheen overledene echtgenote) tot erfgenamen benoemd.
In het testament staat bovendien:
"Als iemand van deze benoemde erfgenamen voor of gelijktijdig met mij overlijdt dan vindt er plaatsvervulling plaats voor de afstammelingen volgens de wettelijke regels van plaatsvervullng. Als er geen afstammelingen zijn vindt in dat geval aanwas plaats ten behoeve van de overige erfgenamen."
Omdat ik zelf op leeftijd ben en de erfenis niet nodig heb, zou ik die graag willen "doorschuiven" naar mijn kinderen. Kan dit door de erfenis te weigeren, of is dat met een/dit testament niet mogelijk ?
19 juli 2011
Antwoord:
Geachte heer,
Plaatsvervulling vindt volgens het testament slechts plaats bij voor/tegelijk overlijden van een erfgenaam en (dus) volgens de tekst van het testament niet bij verwerpen. Ik zou dus menen dat verwerping in dit geval geen plaatsvervulling met zich brengt.
21 juli 2011
---
In repliek op uw antwoord zou ik het volgende willen aanvoeren:
In ons geval heeft de erflater in zijn testament expliciet beschikt over wat er moet gebeuren na vooroverlijden van een erfgenaam. Te weten: plaatsvervulling.
Maar hij heeft daarmee toch niet tevens beschikt dat plaatsvervulling slechts in geval van vooroverlijden moet plaats vinden, en dus na weigering uitgesloten moet worden?
Uit uw eerste antwoord op mijn vraag maak ik op dat u van mening bent dat hij plaatsvervulling na weigering wel uitgesloten zou hebben. Mijns inziens gaat de bovenaangehaalde passage uit het testament echter uitsluitend over plaatsvervulling na vooroverlijden van een erfgenaam. En blijven in geval van weigering (omdat over dat geval niets in het testament staat) de wettelijke bepalingen betreffende weigering onverkort van kracht.
Ik zou u zeer dankbaar zijn indien u nog mij op dit specifieke punt nog duidelijkheid zou willen verschaffen.
Piter Terpstra
Antwoord:
Geachte heer,
Wellicht is het raadzaam om eens uw licht op te steken bij uw eigen notaris.
