Verwerpen nalatenschap oom
3 september 2010
Vraag nummer: 13896 (oude nummer: 15994)
Geachte heer van de Griend,
Een oom van mij is onlangs overleden. Hij was niet getrouwd, had geen kinderen, zijn ouders (mijn opa/oma) zijn reeds overleden en van zijn broers en zussen is één zus overleden (ze had 3 kinderen). Mijn oom had geen testament.
Géén van de familieleden had nog contact met hem/wilde nog contact met hem hebben.
Hij is overleden in een kliniek en nu is er contact gezocht met een van zijn broers.
Al mijn ooms en tantes denken erover om de nalatenschap te verwerpen (er zijn waarschijnlijk slechts schulden), waardoor plaatsvervulling intreedt. Dit zou betekenen dat ik wordt aangesproken (en mijn neven en nichten) en indien ik zou verwerpen, mijn minderjarige kinderen. Ik kan voor mijn kinderen alleen beneficiair aanvaarden. Ik heb niet de behoefte om als vereffenaar op te treden, noch voor mijzelf, noch voor mijn minderjarige kinderen.
Om dit te voorkomen moeten mijn ooms en tantes (één of allen?) beneficiair aanvaarden.
Mijn vragen: Is mijn bovengenoemde zienswijze juist en kloppen mijn stellingen/aannames? Wat is uw advies?
Bij voorbaat dank voor uw reactie.
Antwoord:
Geachte heer/mevrouw,
De uitgangspunten kloppen inderdaad, hoewel ik u toch aanraad langs een notaris te gaan voor nadere informatie en advies. Er zal in ieder geval met zekerheid moeten worden vastgesteld dat er geen testament is en dat de plaatsvervulling van toepassing is.
Ik kan uiteraard verder geen oordeel vellen, maar verwerping in het door u besproken geval betekent inderdaad dat het probleem wordt doorgeschoven (naar de neven en nichten) en het is de vraag of dat de aangewezen weg is, maar nogmaals, dat oordeel is niet aan mij.
