mogen kleinkinderen onterfd worden?
7 april 2005
Vraag nummer: 9191 (oude nummer: 5836)
Mijn broer is vrijdag jl. verongelukt.
Hij leefde in onmin met zijn vrouw en 2 zonen.
Zijn vrouw heeft hem 25 jaar geleden verboden om ooit nog contact met zijn familie te zoeken op straffe dat hij nooit meer in in zijn huis zou mogen komen. Zij had ook nog andere dreigementen voor hem en daarom besloot hij het er niet op te wagen.
Zij verhuisden naar een onbekend adres en namen een geheim telefoonnummer.
Na 16 jaar belandde mijn broer door MS in een verpleegtehuis en toen belde hij ons wel op. Hij vroeg ons te komen en hij vertelde dat hij het zo vreselijk bij zijn vrouw heeft gehad dat hij liever in het tehuis woonde dan thuis. Daar was hij niet meer dan een gevangene.
Hij moest dan thuis blijven,
mocht zelfs niet telefoneren want dat keek zij allemaal na. Met zijn invalidewagen mocht hij ook niet op stap. Ze zorgden wel dat de band lek was. Van zijn zoons kreeg mijn broer ook totaal geen geestelijke of andere ondersteuning . Zij waren door hun moeder helemaal geïndoctrineerd.
Ze zijn inmiddels 25 en 23 jaar oud. Wij hebben ze nooit mogen zien. Ook zelf hebben ze nooit moeite gedaan om hun oma of ons te ontmoeten.
Mijn broer wilde het liefst niets met hen te maken hebben maar scheiden durfde hij ook niet. Hij was in ieder geval blij toen hij in het tehuis woonde hoewel hij daar de slaapkamer met 3 patienten moest delen.
Nu mijn broer is overleden en er met de familie geen enkel contact mogelijk is. Zij nooit iets van mijn moeder, broer of mij heeft willen weten, zouden wij willen voorkomen dat geld, waar onze vader en moeder vroeger heel hard voor gewerkt hebben naar de kant van deze ontaarde "familie" zou meten worden afgegeven. Mijn moeder is er ook heel fel op tegen dat dit ooit zal gebeuren.
Zij is momenteel 91 jaar.
Heel graag zou ik willen weten of hier nog iets tegen te doen is.
Met vriendelijke groet,
Lilian ter Kuile
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Kinderen en kleinkinderen kunnen worden onterfd, maar daar gaat het denk ik in uw situatie niet om. Als uw broer een langstlevende testament had of geen testament, dan is zijn gehele nalatenschap eigendom geworden van zijn vrouw. Daar is inderdaad heel weinig tot niets aan te doen.
Dan had uw broer een testament moeten maken.
