Eigendom stoffelijk overschot
31 maart 2005
Vraag nummer: 3800 (oude nummer: 5800)
geachte heer,
ik begrijp uit de informatie op uw site dat na het overlijden, de wens van de overledenen voorop staat voor bijvoorbeeld wat betreft de keuze tussen crematie en begrafenis en de keuze uit de verschillende soorten begrafenissen ( ik denk hierbij aan de verschilende culturen)
Mijn vraag is wat er gebeurt indien de wens van de overledene niet bekend. Wie is de eigenaar van het stoffelijk overschot. Wat gebeurt er bijvoorbeeld indien een overledene zijn vrouw, waarmee hij niet meer samenleeft, zijn huidige vriendin en zijn familie, alle drie een andere begrafenis voor de overledene willen.
alvast bedankt.
met vriendelijke groet,
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Inderdaad staat de wens van de overledene voorop. In de wet staat dat nabestaanden moeten handelen volgens de wens of de vermoedelijke wens.
Maar wat als er geen wens bekend is?
(dat heeft niets te maken met het zijn van eigenaar van het stoffelijk overschot. Een stoffelijk overschot 'is' van niemand; niemand kan eigenaar zijn van een mens, ongeachte of die mens dood of levend is). Dan moeten de meest naaste nabestaanden volgens de vermoedelijke wens handelen. En als ze geen flauw idee hebben, kunnen ze hun eigen wens volgen.
In het geval dat u beschrijft, dat er 3 'partijen' zijn, een echtgenote, een vriendin en familie, dan is de persoon met wie de overledene feitelijk heeft samengewoond de meest gerede persoon om de uitvaart te regelen en daarover besluiten te nemen. Als werd samengewoond met de vriendin, is dat dus de persoon, ook al is er nog een officiële echtgenote. Als de overledene alleen woonde, wordt het wat lastiger, maar dan liggen bijvoorbeeld zijn meerderjarige kinderen, als hij die heeft, voor de hand.
In de praktijk zijn er meestal niet zoveel problemen, omdat het gewoon voor de hand ligt dat de huisgenoten de actie ondernemen als iemand overlijdt. Als dat de vriendin is, dan de vriendin, als dat kinderen zijn, dan kinderen en anders de echtgenote.
Overigens is het natuurlijk altijd het beste, als er meerdere meningen zijn, dat overlegd wordt of men het samen ergens eens over kan worden. Ruzie en gedoe rond een overlijden zijn extra vervelend.
Het allerbeste is dat mensen die nog niet dood zijn, ook tegen partners en familie zeggen wat ze willen als ze dood gaan. Je weet nooit wanneer het gebeurt. Geef een mening te kennen. En maak niet van die non-opmerkingen als "Het kan me niet schelen". Wees dan concreet en zeg "Omdat het me niet kan schelen, doe dan maar dit..." of zeg "Omdat het mij niet kan schelen, mogen jullie zelf kiezen" of nog veel beter: "Mag mijn vrouw/man/vriend(in) kiezen". En nóg veel beter is om het even met enkele regels tekst op papier te zetten. En het allerbest is dan natuurlijk nog een testament, mits men naaste familie ook vertelt wat er in staat, want anders wordt het testament te laat geopend.
mr W.G.H.M. van der Putten
