Situatie: man overleden door suïcide, woonden al een half jaar apart, maar nog niet officieel gescheiden van vrouw, (samen 3 kids: jongetje 4 jaar en tweeling 2 jaar). Vrouw wil uitvaart organiseren (vooral om kids een goed afscheid te geven) en naaste familie man (zus, zwager, stiefvader, nieuwe vriendin) wil ook de uitvaart organiseren.
Hoe zit het wettelijk gezien met de rechten van beide partijen? Beide partijen werpen zich op als opdrachtgever, partij familie heeft uitvaartverzorger in de arm genomen en de vrouw heeft een uitvaartverzorger in de arm genomen. Diverse pogingen om tot een gezamenlijk overleg te komen lopen op niets uit. Nu rest dus de vraag wie mag wettelijk gezien bepalen wat er gebeurt?
(Indien mogelijk graag snel antwoord, dit speelt nu en we komen er tot op heden helaas niet uit)
Antwoord:
Geachte heer,
Volgens de wet is de persoon die beschikt over het verlof tot begraven of cremeren de persoon die bevoegd is de uitvaart te regelen. Men kan het verlof bij de gemeente aanvragen, als men de verklaring van overlijden van de arts (die de lijkschouw verricht heeft) heeft.
Maar hier is geen sprake van een natuurlijk overlijden en een 'gewone' lijkschouw waarbij een 'gewone' arts een verklaring van overlijden afgeeft, maar van een lijkschouw wegens niet-natuurlijke dood door de gemeentelijke lijkschouwer die rapport uitbrengt aan de officier van justitie. De officier kan dan een verklaring van geen bezwaar (tegen begraven of cremeren) afgeven. Dan is de persoon die die verklaring in handen heeft, de persoon die bevoegd is/wordt om te handelen.
Wettelijk gezien heeft geen der genoemde partijen rechten. De wet regelt niet dat bepaalde personen zoals een echtgenoot, ouder of kind de uitvaart mogen of moeten regelen. Alleen dat de persoon die het verlof tot begraven of cremeren heeft, dat mag doen.
Ik herinner mij een geval waarbij ook een man was overleden, die nog niet gescheiden was maar waarvan wel de scheidingsprocedure liep. Daar was het ook zo dat de familie van de man de uitvaart wilde regelen, maar dat de nog niet formeel gescheiden echtgenote dat ook wilde. Beslist werd dat de echtgenote het mocht doen, ook omdat zij wettelijk vertegenwoordiger was van de kinderen van de man.
Echter, de specifieke omstandigheden van dat geval zijn mij niet bekend. En die van de situatie en de personen van uw vraag ook niet. Belangrijke praktische punten zijn: is er een testament of codicil, is de wens van de man op een andere manier bekend, is er een uitvaartverzekering, zo ja wie is begunstigde, welke partij kan de uitvaart betalen, etc.
Mij lijkt in elk geval dat alle partijen moeten beseffen dat het in het belang van de kinderen is om de relatie goed te houden. De kinderen moeten hun vader missen, maar het zou ook heel erg zijn als ze hun opa, tante etc. zouden moeten missen die hun later veel over hun vader kunnen vertellen.
Misschien is het een idee om onder leiding van een neutrale mediator z.s.m. te proberen tot een overeenstemming te komen, liefst morgen.
TIP
Bezoek ook eens de video-adviesrubriek: Infotheek - reportages - kijkersvragen - juridische vragen en antwoorden (klik hier).
Bijvoorbeeld: Wie is verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart?
Spelregels
