Is er "grafrust" in een crematie-oven?
16 september 2002
Vraag nummer: 1087 (oude nummer: 1422)
Mon Jan 15 22:08:09 2001
Geachte heer,
Als een lichaam wordt begraven dan is er toch op het moment dat hij of zij is begraven, grafrust.
Die grafrust is er toch om het lichaam volledig tot ontbinding te laten komen.
Als een lichaam de crematie-oven binnengaat is die anderhalfuur toch bedoeld om ook dat lichaam tot ontbinding te laten komen en kan dus als "grafrust" worden beschouwd.
Mij is verteld dat bij crematie de "grafrust" ingaat op het moment dat de as in een urn komt of als de as is verstrooid.
Hoe zit dit nu eigenlijk ?
Vriendelijke groet,
A.W.Wijnsma.
Antwoord:
Mon Jan 15 23:56:36 2001
Geachte heer Wijnsma,
De term 'grafrust' geeft aan dat er een bepaalde termijn nodig is om een lichaam tot ontbinding te laten komen. Dat dit in een graf niet heel erg snel gaat, heb ik enkele malen in diverse vragen over lijkontbinding aangegeven.
De wet kent de term 'grafrust' niet, maar geeft wel aan dat een graf een bepaalde periode (ten minste 10 jaar) met rust moet worden gelaten en dat de inhoud niet mag worden geruimd. Vandaar de term 'grafrust'.
U schrijft dat u is verteld dat na crematie de grafrust ingaat op het moment dat de as in de urn gaat of als de as is verstrooid.
Je kunt bij een crematie naar mijn mening helemaal niet van grafrust spreken. Dus is er ook geen grafrust in een oven. De eerste helft van het woord geeft al dan dat het alleen op begraving betrekking heeft. En crematie is ook een soort tegengestelde van ontbinding en van rust: het is snel en dynamisch, zal ik maar zeggen. In ieder geval niet rustig.
Wel is het zo dat als as in een urn wordt bewaard, de wet er van uitgaat dat de as dan in beginsel ook lange tijd (20 jaar) wordt bewaard. De wetgever was in de jaren '50 en '60 toen de huidige wet werd gemaakt (de parlementaire behandeling van de huidige Wet op de lijkbezorging heeft zo'n 20 jaar geduurd, ongelooflijk maar waar. De voorbereiding startte zelfs in 1949, het wetsontwerp is in 1971 bij de Tweede Kamer ingediend en de wet is in 1991 in werking getreden!) erg gespitst op gelijkheid tussen begraven en cremeren. Het wettelijke voorschrift dat een asbus minstens 20 jaar moet worden bewaard (de gelijke termijn als het bestaan van een eigen graf) heeft echter feitelijk weinig betekenis, omdat men altijd kan besluiten om een andere bestemming aan de as te geven en men (veel) eerder kan verstrooien.
mr W.G.H.M. van der Putten
15 januari 2001
