1 oktober 2004
Vraag nummer: 3340 (oude nummer: 4724)
De aanvrager van een crematie wil een beslissing nemen m.b.t. de asbestemming. Een in Belgie woonachtige zus van de aanvrager wil hierin eveneens zeggenschap. Omdat minnelijke schikking niet mogelijk is wil zij via een procedure bij de Rechtbank van Eerste Aanleg te Hasselt (B) toepassing van artikel 58 van de Wet op de Lijkbezorging afdwingen. Kan via een Belgische rechtbank bezwarend beslag gelegd worden op een asbus van een Nederlands staatsburger die zich in een Nederlands crematorium bevindt.
m.vr.gr.
EvdK
Antwoord:
Geachte heer,
Daar durf ik niets over te zeggen. Ik weet niets van IPR, internationaal privaatrecht en de werking van buitenlandse vonnissen. Maar het lijkt mij niet logisch. Beslag leggen zal ook niet het kernprobleem zijn, maar de bestemming van de as. Het ligt voor de hand dat een crematorium de as toch enige tijd onder zich houdt, zodra er een serieus geschil is gerezen. Maar ook niet al te lang; een paar weken vind ik wel welletjes, zoals u uit mijn antwoorden op andere vragen weet.
Die paar weken geven de kans om minnelijk overeenstemming te bereiken (als je in 3 weken binnen de familie geen knoop kunt doorhakken lukt het waarschijnlijk in 3 maanden of 3 jaar ook niet) en als dat niet lukt, moet de rechter maar de knoop doorhakken. Een kort geding is dan heel geschikt, maar laat ik niet de oude antwoorden op andere vragen herhalen.
Mij lijkt echter dat niet u zelf actief hoeft te onderzoeken of beslag kan worden gelegd. Als iemand zich met zo'n vonnis bij mij zou melden, zou mijn vraag zijn "Wat heb ik daar mee te maken? Hoe en waarom geldt dat hier in Nederland?" En laat dat dan die partij (haar advocaat) maar uitleggen, door verwijzing naar artikelen in wetten of verdragen.
Aan de andere kant moet u de andere partij, de opdrachtgever, hier toch over inlichten. En als die meent dat beslag leggen niet kan, laat hem dan ook maar met argumenten komen.
Ik zou eerst maar eens de 2 partijen met standpunten laten komen en rustig achterover zitten wachten. En als niemand met een verhaal komt dat overtuigend is, zou ik dat gewoon zeggen. Het is hun probleem, niet het uwe.
Het lijkt mij meer voor de hand liggen dat de aanvrager van de de beslaglegging de inhoud van haar probleem aan de rechter voorlegt. Dat ze zekerheid wil hebben dat niet in de tussentijd de as weg is, is logisch. Maar we hebben hier in Nederland toch al een bepaalde praktijk voor. Als het crematorium zegt dat ze de as een maand onder zich houdt, dan zou dat voor mij voldoende zekerheid zijn. Crematoria nemen dit soort dingen serieus en gaan er zorgvuldig mee om.
Ik neem dat de tijdspanne dat een crematorium een asbus vast houdt (of dat beslag duurt) vrij kort moet zijn, om een oplossing te forceren. Anders hebben crematoria straks bergen met asbussen die allemaal geblokkeerd zijn, jarenlang, wat een ontzettende hoop gezeur en ellende kan geven. Het eerste probleem is al, wie de kosten van het bewaren betaalt... Begraafplaatsen die nabestaanden veel tijd geven om een graf over te laten schrijven, zitten soms met graven die vele jaren niet overgeschreven kunnen worden, omdat nabestaande onderlinge vetes hebben. Vooral de begraafplaatsen die instemming van alle erfgenamen eisen. Dat wordt dan een handicap waar de begraafplaats zelf de dupe van wordt. Crematoria moeten het niet zo ver laten komen.
In het algemeen geldt echter dat moet worden geprocedeerd in de plaats of het arrondissement waar een een gedaagde partij woont. Voor zover een vonnis van een Belgische rechtbank inhoudelijk is, zal een partij u ook duidelijk moeten maken waarom het geldt.
Kortom, hoor eerst maar eens deze redenen aan en geef de andere partij kans op wederhoor.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
