Criterium schadeloosstelling wegens teniet gaan grafrecht
2 februari 2010
Vraag nummer: 7253 (oude nummer: 14956)
Geachte heer Van der Putten,
Kent u het toegepaste criterium bij toekenning van een schadeloosstelling door GS bij het teniet gaan van grafrechten in geval van sluiting door B&W van een begraafplaats op grond van de WLB?
Vr. gr.,
XX
gemeente XX
Antwoord:
Geachte heer,
Ik ken geen criterium bij toekenning van een schadeloosstelling door GS bij het teniet gaan van grafrechten in geval van sluiting door B&W van een begraafplaats op grond van de Wlb. Het komt zo weinig voor, dat ik denk dat ook geen enkele provincie er een vast criterium voor zal hebben. Ik ken geen enkel voorbeeld en ik ben toch al ruim 20 jaar op dit terrein actief.
Gewoonlijk lost men zo'n kwestie in goed overleg op.
De gebruikelijke, althans altijd door mij aangeraden, oplossing is het aanbieden van een ander graf op een andere gemeentelijke begraafplaats, waarbij de kosten van het overbrengen van reeds begraven stoffelijke resten en monument voor rekening van de gemeente zijn.
Mij lijkt een belangrijk criterium dat er feitelijk ook schade moet zijn, dan wel dat die aannemelijk is.
Er is schade als er nog ruimte voor begraven in het graf is en het de bedoeling is dat er nog iemand begraven zou worden. Bij een 2-persoons graf voor een echtpaar, waarbij de langstlevende aangeeft er nog begraven te willen worden, is dat aannemelijk. Bij een 3-persoons graf waar al een echtpaar in begraven is, maar waarbij de familie claimt dat er wellicht nog iemand zoals een alleenstaand kind in begraven moet worden, is dat soms ook aannemelijk, soms niet.
In het laatste voorbeeld kan men bijvoorbeeld afspreken dat zo'n alleenstaand kind een nieuw eigen graf op een andere gemeentelijke begraafplaats krijgt, waarbij de grafrechten voor rekening van de gemeente komt. Ook kan men afspreken dat de stoffelijke resten van de ouders dan worden bijgezet in datzelfde nieuwe graf. Maar men kan afspreken dat men dat doet op het moment van overlijden en begraven van dat kind; dan is ook zeker dat er 'schade' is en men kan het oude graf zo lang mogelijk in stand houden, wat gunstig is voor de lijkvertering en overbrenging; er hoeven dan zo min mogelijk overblijfselen te worden overgebracht en het monument kan meteen worden aangepast aan de nieuwe begraving, zodat het zo min mogelijk verplaatst hoeft te worden en zo min mogelijk te lijden heeft. Maar stel dat zo'n kind later toch voor crematie zou kiezen, dan hoeft het graf niet overgebracht te worden en kan de asbus in het bestaande graf worden bijgezet. Dat kan immers altijd op een gesloten begraafplaats. Mits men de rechten op het graf niet heeft laten vervallen, wat soms de situatie (maar in mijn ogen altijd onnodig en onverstandig) is.
Ik heb in ieder geval nog nooit gehoord dat men een vergoeding in geld overeen gekomen is.
Ik zie ook geen reden om de kosten van overbrenging van een graf naar een begraafplaats in een andere gemeente te vergoeden. Die kosten zou een familie anders ook altijd zelf hebben.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
