Nummering graven (en indeling begraafplaats; openbaarheid)
14 juli 2015
Vraag nummer: 43062
Mijnheer Van der Putten,
Graag wil ik weten of het verplicht is graven op de algemene begraafplaats (van de gemeente) te voorzien van nummers? Wij zijn bezig onze begraafplaats te digitaliseren zodat in de toekomst graven vindbaar zijn via een infozuil. De beheerder van de begraafplaats moet een register bijhouden waarin een nauwkeurige aanduiding staat van de plaats waar een overledene begraven ligt. Wat wordt hier bedoeld met nauwkeurig? Is een grafnummer voldoende?
Graag verneem ik van u.
Met vriendelijke groet,
Monique Markus
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Het is inderdaad een wettelijke verplichting voor de houder van een begraafplaats om een register van alle daar begraven lijken te houden, met een nauwkeurige aanduiding van de plaats waar zij begraven zijn. Het register is openbaar.
De nauwkeurige aanduiding moet volgens mij een kaart of meer kaarten zijn, met een precieze indeling van het terrein, waar je de juiste maatvoering van de graven op kunt zien en de locatie van de graven. Zodanig, dat als je bijvoorbeeld alle grafmonumenten en bomen en andere visuele aanknopingspunten in het terrein zou verwijderen, je nog precies kunt uitmeten welk graf waar ligt.
Op die kaart kun je dan alle graven een nummer geven. Veld A, rij 1 graf 1 bijvoorbeeld. Welke nummering handig en logisch is, hangt af van de grootte en indeling van de begraafplaats.
In een ander bestand kun je aangeven wie, wanneer, in welk graf op welke diepte begraven is, door de namen van de overledenen aan het grafnummer te koppelen.
Op oude, vaak kleinere, begraafplaatsen zie je nog wel eens dat de begraafplaats op een grote kaart is aangegeven en dat bij elk graf is aangetekend wie daar begraven is. Dan hoeven de graven niet genummerd te zijn, maar dat kan toch wel handig zijn.
Tegen deze achtergrond kan ik overgaan naar uw vraag. Wat de wet voorschrijft is dat de houder van de begraafplaats precies weet wie waar begraven is. Wat u wilt regelen, nu, is dat graven voor bezoekers te vinden zijn via een info-zuil. Dat zijn verschillende manieren om met deels dezelfde informatie om te gaan.
Ik kan mij bij een informatiezuil voorstellen dat men alleen op het beeldscherm te zien krijgt: Johannes de Vries, vak A graf 001. En dat de begraafplaats zo logisch en duidelijk ingedeeld is, dat je ziet dat vak A graf 001 vooraan aan de rand is en dat je er makkelijk naar toe kunt lopen.
Ik heb ook wel eens gezien dat je een naam kunt opzoeken en dat er dan een kaartje wordt geprint hoe je over het terrein naar het betreffende graf kunt lopen. Dan heb je niet eens een grafnummer nodig. Maar het grafnummer kan als controle wel handig zijn.
Als informatie naar het publiek is het grafnummer geen vereiste, maar wel handig.
Als gegeven voor de begraafplaatshouder om de plek van het graf te kennen, is een nummer ook geen verplichting, als er maar een duidelijke kaart is waar in de vakjes die de graven voorstellen, de namen van de overleden personen staan.
De wet schrijft (in artikel 27 Wet op de lijkbezorging) alleen maar voor dat de houder zelf het graf moet kunnen vinden en dat iedereen het recht heeft die informatie te krijgen (het register is openbaar). Een grafnummer is geen verplichting, maar feitelijk wel erg handig.
Voor de openbaarheid van de informatie lijkt het mij voldoende als het grafnummer verstrekt wordt. Op een bord naast de zuil kan staan waar men welke grafvakken kan vinden, zodat iemand niet eerst een half uur over het terrein hoeft te dolen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
TIP
Laat nabestaanden niet onnodig zoeken naar oude polissen. Registreer of u een uitvaartverzekering hebt op uitvaartverzekeringsregister.nl
Ook verstandig om in te vullen als u GEEN verzekering hebt.
Spelregels
