Bescherming persoonlijke levenssfeer; namen van (anoniem) ter aarde bestelden
11 september 2009
Vraag nummer: 6861 (oude nummer: 13801)
Geachte heer Van der Putten,
Is er naar uw mening een juridisch beletsel voor toelating van leden van een historische kring t.b.v. historisch onderzoek, tot archiefstukken van de gemeente ter achterhaling van namen van (anoniem) ter aarde bestelden ?
Vr. gr.,
R.M.H. Dijkema
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Volgens artikel 27 van de Wet op de lijkbezorging dient elke houder van een begraafplaats een register te houden van alle personen die op de begraafplaats begraven zijn, met een nauwkeurige aanduiding van de plaats waar zij begraven zijn. Dat register is openbaar, wat wil zeggen dat men iedereen die er om vraagt gegevens uit dat register moet verstrekken.
Men kan dus altijd vragen of persoon X of persoon Y op de begraafplaats begraven is. Of wie in graf nr. 1234 begraven is.
Men kan niet vragen om een complete lijst te leveren wie (ooit) op de begraafplaats begraven is (geweest). Waarschijnlijk heeft de begraafplaatshouder een dergelijke lijst niet. Zo zijn de gegevens in het register gewoonlijk niet geordend.
De houder van de begraafplaats hoeft niet bij te houden wie ooit in een graf begraven is geweest. Als een graf inmiddels geruimd is, kan men de gegevens wie daar begraven is (geweest) verwijderen.
Het kan zijn dat men zulke gegevens toch in het archief van de begraafplaats bewaart, maar er is geen verplichting toe.
Een begraafplaatshouder hoeft de gegevens overigens niet kosteloos te leveren. Dat de gegevens openbaar zijn, wil niet zeggen dat men ze gratis moet leveren.
Men kan als nabestaande of als lid van een historische werkgroep niet zelf in de administratie van een begraafplaats gaan zoeken. Er kunnen meer gegevens in staan, dan die die openbaar zijn. Bijvoorbeeld over wie rechthebbende op een graf is en of die persoon aan zijn financiele verplichtingen voldoet.
Anoniem begraven kan niet, op een Nederlandse begraafplaats. De houder van de begraafplaats moet een verlof tot begraven van de ambtenaar van de burgerlijke stand of een verklaring van geen bezwaar van de officier van justitie hebben, wil hij tot een begraving kunnen overgaan.
Daar staat de naam van de overledene op en die gegevens moeten in het register worden opgenomen.
Dat nabestaanden eventueel geen monument plaatsen, of geen naam op een monument plaatsen, is een andere zaak. De begraafplaatshouder moet wel altijd de persoonsgegevens in het register opnemen.
Alleen in zeer uitzonderlijke gevallen is niet bekend wie de overledene is. Bij voorbeeld als iemand het slachtoffer is geworden van een misdrijf en men (nog) niet heeft kunnen achterhalen wie de overledene is.
Een en ander geldt zowel voor een gemeentelijke als een bijzondere (kerkelijke of particuliere) begraafplaats.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
