Begraven in verkeerde graf
7 januari 2010
Vraag nummer: 7203 (oude nummer: 14738)
Beste Lezer(es),
Ik vraag graag uw advies inzake het volgende:
18 jaren geleden is mijn schoonvader overleden en in een eigen graf ( 20 jaar termijn) geplaastst, dat bestond uit een drietal graven met ieder drie plaatsen. Dus er waren nog 8 plaatsen over voor andere familieleden. Een paar weken geleden ontdekten wij op het kerhof op de andere twee graven vrij veel 'rommel' en bij navraag bleek, dat er een lijk - per abuis - in een van onze graven is gelegd.
Mijn hoogbejaarde schoonmoeder is hevig ontdaan over het feit, dat er 'zomaar' iemand anders in een van de door haar betaalde graven is geplaatst.
Wat nu te doen?
1) Het verwijderen van het lijk naar een andere plaats met compensatie voor het feit het andere lijk in een door ons betaald graf lag?
2) Het lijk laten liggen met verzoek voor compensatie in de vorm van????
Maar wat is een redelijke compensatie in dit geval - kunnen we bijvoorbeeld vragen om o.a. de nog bestaande 7 graven - om niet- eewig durend te verkrijgen?
Of heeft u een andere suggestie?
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Formeel mag uw schoonmoeder vorderen dat de in 'haar' graf begraven persoon daar uit wordt gehaald en elders wordt begraven. Zij kan dan een formele vordering instellen bij het bestuur van het kerkhof. Zij moet dan ook - zo snel mogelijk - een vergunning tot opgraven aanvragen bij de burgemeester van de betreffende gemeente. Dit om termijnen zeker te stellen. Vaak hanteren burgemeesters het beleid dat zij een opgraving binnen 2 maanden na de begrafenis toestaan. Van belang is dan de datum van de aanvraag, niet het tijdstip van de uitvoering.
Zij kan ook vorderen dat het bestuur van het kerkhof de vergunning aanvraagt, maar als die dat niet of niet snel doet, verloopt de termijn, dat moet uw schoonmoeder niet riskeren. Bovendien moet zij als rechthebbende op het graf ook altijd schriftelijk toestemming geven voor een opgraving, dus er moet toch altijd iets op papier komen te staan. Ze kan dan beter snel zelf de burgemeester aanschrijven, dan afwachten wat het bestuur doet.
Natuurlijk kunt u ook e.e.a. namens haar doen, als zij hoogbejaard is. Zij zal dan wel natuurlijk zelf brieven moeten tekenen.
Tegen de vergunning tot opgraving kan de familie van de persoon die per ongeluk in het graf van moeder is begraven, bezwaar maken. Het is onzeker hoe de burgemeester dat zal afwegen. Ook een eventueel daar op volgende rechtszaak is onzeker. Er zijn voorbeelden waarbij het wel is gebeurd en voorbeelden waarbij het niet is gebeurd.
Feitelijk kun je je ook afvragen hoe erg het nu is als een van de drie graven niet meer voor de familie zou zijn. Het lijkt me vervelender als het het graf in het midden van de drie graven betreft, dan een graf aan de zijkant. Want hoe waarschijnlijk zou het zijn dat de familie die plaats op termijn zou willen gebruiken? Ik weet het niet, ik ken de familie niet en het belang dat zij daar aan hecht. Maar dat moet uw schoonmoeder zelf afwegen.
En dat moet zij afwegen tegen het belang van een andere familie, die het waarschijnlijk niet erg plezierig zal vinden als hun dierbare overledene opgegraven en herbegraven zou moeten worden.
Het is duidelijk dat dit een fout van het kerkhof is. Als het graf echter weer vrij gemaakt wordt, is er geen schade meer en valt er geen schade te vorderen. Behalve als u andere kosten hebt, bijvoorbeeld voor juridische bijstand.
Als de verkeerd begraven overledene kan blijven liggen, dan zijn er natuurlijk geen 7 vrije plaatsen meer. Dan gaat het hele 3-persoons graf naar de andere familie. Dat mag juridisch niet zonder meer, maar het zou wel de redelijke consequentie van de fout van het kerkhof zijn, ten opzichte van die andere familie. Die zal zelf een eigen monument op het graf willen plaatsen en ook niet wensen dat daar - voor hen - vreemden in begraven worden, maar (waarschijnlijk) de eigen echtgenoot (v/m) van de overledene. Daar kan dus een hele discussie over ontstaan.
Het gegeven dat uw schoonmoeder de rechten heeft en dat het bestuur van de begraafplaats die niet zomaar kan afnemen, kan natuurlijk ook druk leggen op de familie van de overledene om in te stemmen met een herbegraving.
Misschien is het in goed overleg met die familie, eventueel met een bemiddelaar, mogelijk om daar afspraken over te maken. Als iedereen instemt met een herbegraving, is het makkelijk. Mits men binnen de 2 maanden blijft.
Als uw schoonmoeder er mee instemt dat de overledene in zijn huidige graf blijft liggen, dan moet ze ook de consequentie aanvaarden dat ze het hele graf, dus 3 plaatsen, moet afstaan. Je kan van die andere familie redelijkerwijs niet verlangen dat ze er mee instemt dan geen eigen graf te krijgen, met 3 plaatsen.
Als uw schoonmoeder er mee zou instemmen dat het graf naar die andere familie gaat, moet ze natuurlijk wel worden gecompenseerd. Je zou logisch denken aan een ander graf in de buurt. Dat nieuwe graf zou natuurlijk niet voor de eerste termijn van 20 jaar betaald moeten hoeven te worden. Maar je kunt ook denken aan een schadeloosstelling voor het niet meer bij elkaar liggen. Ik zou dan denken aan 10 jaar 'gratis' verlengen.
Graven die voor 20 jaar zijn uitgegeven, mogen niet 'eeuwigdurend' worden gemaakt. Dat is wettelijk verboden (ik zal u niet met de details over het waarom daarvan lastig vallen) en dat zou ook over-compensatie zijn. De theoretische waarde van 3 eeuwigdurende graven met 9 plaatsen ligt boven de euro 20.000,-. Als ik kijk naar wat gangbare financiele compensaties zijn in vergelijkbare gevallen, dan moet men eerder aan de kosten van een graf voor 10 of 20 jaar denken.
Uw schoonmoeder doet er denk ik goed aan om met het bestuur van her kerkhof in overleg te treden om de mogelijkheden te bespreken. Maar ik zou, als ik haar was, eerst snel een schriftelijke formele vordering doen om de overledene te verwijderen en ook al meteen een vergunning voor opgraving bij de burgemeester aanvragen! Dit, om druk te leggen op het overleg. En om te voorkomen dat wanneer het overleg uitloopt, later opgraving en herbegraving niet meer mogelijk is vanwege de termijn van 2 maanden.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
