16 juli 2007
Vraag nummer: 4879 (oude nummer: 9487)
Geachte heer Van der Putten,
Op 6 september 1997 komt een meisje van bijna 2 jaar te overlijden en wordt op 11 september 1997 begraven op een algemene begraafplaats. Zij is begraven op een gedeelte waar alleen kinderen begraven kunnen worden.
Nu 2007 is gebleken dat de moeder van dit meisje ernstig ziek is en vermoedelijk niet lang meer te leven heeft. Zij heeft de wens uitgesproken dat haar dochter opgegraven wordt en bij haar begraven zal worden.
Voor het opgraven van het meisje geeft de gemeente alle medewerking met dien verstande dat de wettelijke grafrust van 10 jaar is acht wordt genomen. Dus dit kan pas na 11 september 2007. Mocht het overlijden van de moeder eerder dan 11 september 2007 plaatsvinden dan is de gemeente zelfs bereid om alles in het werk te stellen dat de dochter toch bij de moeder in het graf kan worden begraven.
De wens van de moeder is dat de resten van de dochter bij haar in de kist worden gelegd.
Nu is de vraag: Mogen de resten van de dochter ook bij de moeder in de kist en dan met haar begraven worden? Of is het zo dat we de resten van de dochter in een apart kistje bij de moeder in het graf moeten begraven?
Bij de gemeente is niemand die hier antwoord op kan geven, vandaar dat we met deze vraag bij u komen.
Met vriendelijke groet,
Alex de Boer
Uitvaartverzorging
J.Æ. de Boer & Zn
Sneek
Antwoord:
Geachte heer,
De wettelijke termijn van grafrust van 10 jaar heeft niets te maken met de termijn waarbinnen een stoffelijk overschot kan worden opgegraven en herbegraven. Het is alleen de termijn waarbinnen een graf niet geruimd mag worden. Op- en herbegraven is dus wel mogelijk!
Voor de opgraving is altijd verlof van de burgemeester nodig, zowel binnen 10 jaar na het overlijden als na 10 jaar van het overlijden. Ik zou in dit geval dus maar onmiddellijk dat verlof aanvragen.
Wat verwarrend kan zijn is dat voor het verlof tot opgraven ex artikel 29 Wlb de burgemeester ook altijd advies moet inwinnen bij de VROM-inspectie. En die inspectie hanteert als standaard dat er geen opgraving zou moeten plaatsvinden tussen de periode van 2 maanden en 10 jaar na het overlijden. Maar dat is een advies. De termijn van 10 jaar wordt gehanteerd om zeker te zijn dat van een lichaam (van een volwassene) alleen het geraamte over is. Dat is dan bij een kind van 2 jaar zeker het geval. Ik zie daarom feitelijk geen enkele reden voor de burgemeester om het verlof te weigeren. Er is geen wettelijke grens en je kunt er zeker van zijn dat er van zo'n jong kind niet meer dan botjes over zijn. Bovendien lijkt me voor de gemoedsrust van de moeder van belang nog voor haar overlijden te weten dat het formeel gereed is.
Nogmaals: alleen bij ruiming is 10 jaar een harde termijn.
Uw andere vraag is of de opgegraven stoffelijke resten van het kind in de kist van haar moeder mee begraven mogen worden. Absoluut niet!
Dat staat niet met zoveel woorden in de wet, maar wel op een andere manier. In het Besluit op de lijkbezorging (Blb) staat dat een overledene wordt begraven in een kist (tenzij men voor een ander omhulsel kiest). Maar dat moet ook gelezen worden als 1 per kist. Bovendien staat dat er in het Blb dat tussen de graven (en dan is bedoeld de plek voor 1 kist) horizontaal en verticaal een afstand van minstens 30 cm moet worden aangehouden. Met andere woorden: de wetgever wilde ook geen vermenging van stoffelijke resten van de ene persoon met die van een andere persoon. Elk stoffelijk overschot moet individueel traceerbaar zijn. Behalve na de ruiming van het graf.
Het zou wel kunnen als moeder en dochter beide minstens 10 jaar geleden overleden zijn. De stoffelijke resten kunnen dan worden samengevoegd. Maar dan moet de begraafplaats in haar registers niet opnemen dat moeder A en dochter B daar begraven zijn, maar aantekenen dat de stoffelijke resten van die personen na ruiming van de graven daar samengevoegd zijn.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
