15 januari 2009
Vraag nummer: 6075 (oude nummer: 12125)
Geachte heer van der Putten.
Recent is er een doodgeboren kindje begraven in een graf van een rechthebbende.
De familie relatie was dat het de achter/achterneef was van de rechthebbende.
Ook een alleenstaande nicht van een nicht is dit jaar gebeurt.
De minder draagkrachtige buurman in het graf van een rechthebbende.idem
In al die gevallen blijft de rechthebbende dit ook.
Rekeningen gaan naar de uitvaart verzorger ook die van de vergunningen voor grafmonumenten.
In hoeverre moeten we dit allemaal toestaan ?
60 procent van de graven zijn bij ons overigens onbepaalde tijd.
Het antwoord op de vragen zullen waarschijnlijk wel in de lijst aanwezig zijn maar ik kreeg ze niet gevonden.
Vrgr.Kees Bakker
Antwoord:
Geachte heer,
Een rechthebbende kan iedereen in een graf laten begraven die hij wil. Er hoeft geen enkele familierelatie te bestaan. Het kan ook een goede vriend of de buurman zijn. Of een willekeurige zwerver, bij wijze van spreken.
Ik kan me voorstellen dat een en ander vragen oproept, omdat mensen gevoelsmatig zoiets hebben van "Dat kan toch niet de bedoeling zijn". Maar er zijn geen wettelijke of andere beperkingen en dan kan het.
Ik merk op dat het overigens ook erg moeilijk is - stel dat het wel zou kunnen - om grenzen te stellen. In onze maatschappij zijn relaties tussen mensen veel minder duidelijk dan in het verleden. Je was getrouwd of niet, je was familie of niet. Dat was 40 of 50 jaar geleden allemaal duidelijk en overzichtelijk. Maar tegenwoordig wonen veel mensen samen zonder een juridische band, of hebben een LAT-relatie. Stel dat je wel grenzen zou willen stellen, hoe zouden die dan moeten luiden? Mogen mensen met een samenlevingsovereenkomst wel, zonder niet? Mag het kind van een partner zonder samenlevingsovereenkomst niet, terwijl het misschien een biologisch eigen kind is? Ik had vorig jaar een zaak rond het graf van een 86-jarige meneer die al 50 jaar een relatie met een mevrouw had, wat we tegenwoordig LAT-relatie zouden noemen. Mag zo'n mevrouw niet in het graf van meneer? Er zijn bijna geen grenzen te benoemen, zonder dat het heel ingewikkeld wordt.
Ik begrijp ook dat u een beetje het gevoel zou kunnen hebben dat misbruik wordt gemaakt van het recht voor onbepaalde tijd. Dat kan ik me voorstellen, maar dan had de gemeenteraad destijds maar anders moeten beslissen. U weet, als u naar andere vragen gekeken hebt, dat ik geen voorstander ben van het verlenen van rechten voor onbepaalde tijd, omdat je dan onbeheersbare situaties in het leven roept. Dat is voor het beheer van een begraafplaats gewoon onverstandig.
Maar het is wel mogelijk om de financiele voordelen van zulke graven voor onbepaalde tijd een beetje te beperken door de kosten van het begraven goed dekkend te maken en door de kosten van het schudden van bestaande graven voor onbepaalde tijd flink hoog te maken, waardoor mensen eerder gaan kiezen voor een graf voor bepaalde tijd. Als het mogelijk was om graven voor onbepaalde tijd te schudden, kun je dat niet veranderen, maar je kunt het wel financieel onaantrekkelijk maken door het duurder te maken dan een nieuw graf voor bepaalde tijd. Je houdt dan toch voor mensen die het om persoonlijke emotionele redenen wensen, de mogelijkheid om van het oude graf gebruik te maken. Maar niet meer alleen vanwege een financieel voordeel.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
