9 maart 2006
Vraag nummer: 4322 (oude nummer: 7616)
Mijne heren, radeloos wend ik me tot U. Het gaat om het volgende: 25 juli 2005 stierf plotseling mijn tweede vader, de echtgenoot van mijn moeder, gehuwd in gemeenschap van goederen. Piet, mijn tweede vader had/heeft 4 kinderen, samen met zijn 1ste vrouw die al 30 jaar dood is. Bij het in leven zijnde van Piet is afgesproken, (mondeling), dat Piet bij zijn 1ste vrouw begraven zou worden om aan de wens van zijn kinderen te voldoen. Dit was niet de wens van mijn moeder of van ons, haar (mijn broer en ik, bloedverwanten van mijn moeder). Bij het in leven zijn van Piet was hij de rechthebbende van het graf van zijn 1ste vrouw.
Op 30 juli heeft zijn jongste dochter de grafakte ondertekend van het graf van haar beide ouders. Piet is bijgelegd, naar wens van zijn kinderen. Dela heeft uitvaart verzorgd, mijn moeder was de opdrachtgever van de begrafenis, maar tijdens het gesprek heeft ze mondeling aangegeven dat zij niets met dit familiegraf te maken had, dat dit van de 4 kinderen is en toen heeft de Dela het woord gericht aan de zoon van Piet, over de beslissing van de tekst op het grafmonument. Voor de duidelijkheid: Mondeling is afgesproken, dat de kinderen van Piet zouden zorgdragen voor de kosten omtrent het graf van hun vader en dat mijn broer en ik zullen zorgdragen voor de onkosten omtrent mijn moeder, na haar dood.
De band tussen de 4 kinderen en mijn ouders (mijn moeder en Piet) was al slecht bij het in leven zijnde van Piet.
Het volgende is nu het geval. De vier kinderen weigeren het grafmonument van hun ouders te betalen (vermelding van naam van Piet, de geb.dd. en sterf.dd.).
Mijn moeder heeft alle overige kosten van de begrafenis keurig betaald, maar deze kosten niet, daar zij ervan uit is gegaan, dat zij niets met dit familiegraf te maken heeft. Voor de kinderen is het op dit moment, mijns inziens, gewoon een principe-kwestie. Zij weigeren het grafmonument te betalen, terwijl daar hun bloedeigen ouders liggen, volledig gehandeld naar hun wens. Voor mij is het mens-onterend, om te zien hoe het graf erbij ligt en mijn moeder gaat al bijna 8 maanden door een hel, terwijl ze ook maar een mens van een dag is.
De vraag luidt als volgt:
Wie is de rechthebbende van dit graf?
Wie moet de kosten van het (bestaande) grafmonument betalen?
Indien mijn moeder alsnog voor de kosten moet opdraaien, is zij dan bevoegd om een nieuw grafmonument te plaatsen, of kunnen die 4 kinderen van haar eisen welke grafsteen er geplaatst moet worden en welke tekst er op gezet dient te worden? of is ze hier vrij in?
Ten einde raad richt ik me tot U, want niemand die ons een antwoord op deze vragen kan geven, geen notaris, Dela, pastoor, rechtswinkel Gemert, enz.
Ik zou graag rust willen creeren voor mijn moeder. Wij willen allemaal een eervol graf voor Piet, wat er netjes bijligt en mijn moeder is niet kinderachtig en heeft allang aangegeven de naam van de 1ste vrouw te willen vermelden, indien er een nieuwe grafsteen (mag)(komen)komt.
Ter info.: Mijn moeder en Piet waren al 27 jaar bij elkaar, in liefde, al ruim 7 jaar met elkaar getrouwd, toen is de breuk ontstaan met zijn kinderen, ze hadden samen geen EV, alleen maar een AOW-uitkering, gehuwd in de gemeenschap van goederen, zoals ik al eerder vermeldde.
Graag duidelijkheid Uwerzijds. Alvast ENORM bedankt voor Uw genomen moeite, want tot op de dag van vandaag, kan niemand ons vertellen/bevestigen hoe de vork aan de steel zit, zelfs de notaris van Gemert niet. Letterlijk is hij bang om zijn vingers te verbranden. Wie zou het dan moeten weten? Hoopvol dat U ons kan helpen en een duidelijk antwoord kan geven, dan kunnen wij ernaar handelen.
M.vr.gr. Sandra School.
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Ik weet het wel.
De rechthebbende van het graf is - zo ik uit uw verhaal opmaak - de jongste dochter van Piet, die voor het graf tekende. Zij is dan ook verantwoordelijk voor het monument op het graf en voor de kosten van wijziging van het monument met de gegevens van Piet.
Uw moeder is niet bevoegd om iets aan het monument te veranderen of om een nieuw monument te laten plaatsen. Zij heeft immers niets over het graf te zeggen.
De 4 kinderen van Piet kunnen van uw moeder niets eisen, maar andersom ook niet.
Echter... er zijn situaties waar de juridische verhoudingen geen recht doen aan de normale maatschappelijke en menselijke verhoudingen. En in die situaties is een rechter wel eens bereid om beslissingen te nemen die niet zozeer juridisch kloppend zijn, maar 'normaal' en 'menselijk', als ik het zo mag zeggen.
Het is niet redelijk en logisch dat de kinderen van Piet zijn aanwezigheid in het graf verontachtzamen. Ik begrijp uit uw verhaal dat er geen redelijk overleg mogelijk is. Dat is jammer. Misschien moet het toch nog maar eens geprobeerd worden. Eventueel ook door derden, familie verder weg of vrienden, die alle betrokkenen kennen en vertrouwen.
Mocht er echter geen redelijke oplossing mogelijk zijn, dan zou ik, als ik uw moeder was, een advocaat in de arm nemen. Wellicht maakt een brief van hem indruk en brengt het de kinderen tot rede. Zo niet, dan zou ik een rechtszaak beginnen. Of het een kort geding is of een gewone rechtszaak, kan ik niet zo goed overzien in deze situatie. Gelet op de leeftijd van uw moeder en de spanning die alles met zich meebrengt, is een kort geding het beste.
Wat die advocaat dan nodig heeft, is een aantal voorbeelden inzake graven en asbestemming waarbij de rechter omwille van redelijkheid en normale menselijke verhoudingen, is afgeweken van wat puur juridisch gold. Ik kan en ga dat soort voorbeelden allemaal niet opschrijven, want dat is te tijdrovend en te ingewikkeld. Maar als het zo ver is, kan de advocaat van uw moeder mij bellen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
