Bezwaar van nabestaanden tegen begraven in eigen graf.
25 februari 2004
Vraag nummer: 2924 (oude nummer: 4061)
Geachte heer van der Putten,
Een probleem in de gemeente Geldermalsen.
In een eigen graf voor onbepaalde tijd, ligt begraven mevr A. gehuwd met dhr B.
Dhr B is recent overleden en wil in hetzelfde graf als zijn vrouw begraven worden.
Er is een wilsverklaring (niet getekend) bij de notaris.
Nu hebben de kinderen daar grote emotionele bezwaren tegen. (vader was ontheven uit ouderlijke macht etc)
Rechthebbende op het graf was de moeder van de heer B, die overigens ook overleden is.
Kunnen de kinderen rechthebbende worden van het graf en zo voorkomen dat hun vader bij moeder begraven wordt?
Ik hoop dat u gezien het dringende karakter van deze vraag op korte termijn kunt antwoorden.
Met vriendelijke groet,
Sandra de Ridder
Adviesbureau Burgerzaken Amsterdam en NVVB.
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Nu de rechthebbende op het graf, de moeder van de heer B, is overleden, moet formeel worden geconstateerd dat het graf op dit moment op niemands naam staat. Een van de kinderen kan vragen om het graf op zijn/haar naam te laten zetten. En wel onmiddellijk, althans de aanvraag indienen.
Op grond van artikel 9 van de beheersverordening 1995 van Geldermalsen kan in een graf worden begraven met machtiging van de rechthebbende op het graf (maar die is er nu niet, morgen misschien wel ;-) ). Indien de rechthebbende zelf is overleden en daar begraven moet worden, accepteert men een 'machtiging' van de persoon die de begrafenis regelt. In andere gevallen kan er dus niet begraven worden.
U vertelt niet wie er nu om begraving in dat graf vraagt. Waarschijnlijk is dat niet een van de kinderen, maar een externe executeur testamentair (bijvoorbeeld een 2e echtgenote of een vriendin of een vriend of een notaris). Het is in ieder geval niet iemand die een recht of bevoegdheid heeft om over het graf te mogen beschikken.
Het grafrecht kan op grond van artikel 17 van de beheersverordening worden overgeschreven op naam van de (klein)kinderen (van de vorige rechthebbende), die daarmee de begraving kunnen tegenhouden.
De wilsverklaring van de heer B is niet relevant in die zin dat die niet bindend is jegens de kinderen. In het algemeen dient men de wens van een overledene wel te volgen, tenzij het onmogelijk is. Het is echter leidend voor de persoon die de uitvaart regelt, niet voor derden zoals de kinderen of de gemeente Geldermalsen. Het is objectief voorstelbaar dat de kinderen er problemen mee hebben dat deze man in het graf van hun moeder terecht komt. Zij hoeven dan niet tegen hun eigen belang en dat van hun moeder in de wens van de heer B te volgen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
