Twee weken geleden is de moeder van mijn eigen moeder overleden. Mijn moeder had ruzie met haar en had inmiddels zo'n twee jaar geen contact meer. Nu is zij (en vele andere naaste familieleden) door haar twee broers niet geïnformeerd direct na het overlijden, maar om het nog erger te maken pas na de crematie met de vraag mee te werken aan de afwikkeling van de erfenis. Ze is erg gekwetst, vooral omdat ze ondanks het verleden geen waardig afscheid kunnen nemen. Uiteraard is het leed al geleden maar wil ze dit toch niet zomaar voorbij laten gaan. Zijn er stappen te ondernemen richting haar broers vanwege het niet informeren etc.? Alvast bedankt voor uw reactie.
Antwoord:
Geachte heer,
Nee, er zijn geen stappen in de richting van uw ooms te ondernemen. Wellicht voeren zij slechts de wens van uw overleden oma uit.
En tja, het is wat hard om te zeggen, maar toch: uw moeder heeft hier natuurlijk ook zelf schuld aan. Als ze een einde aan het verleden had willen maken, had ze dat moeten doen toen haar moeder nog leefde. Door dat niet te doen, heeft ze het risico genomen dat kon gebeuren wat nu is gebeurd.
Ze is gekwetst, dat is begrijpelijk. Maar ze moet zich realiseren dat ze dat voor een belangrijk deel ook aan zichzelf te danken heeft.
De vraag is nu ook: hoe verder? Ik denk dat het verstandig zou zijn van uw moeder om nu een punt achter het verleden te zetten. Want dat heeft veel verdriet gedaan en doet nu veel verdriet. Kijk niet naar wie schuld heeft en wie niet, want dat lost allemaal niets op. Maar probeer positief verder te gaan.
Deze situatie kan natuurlijk een nieuwe flinke familieruzie veroorzaken, waarbij ook de verhouding met haar broers flink verslechtert. Ik denk dat niemand daarbij gebaat is.
Het zou verstandig zijn om de zaak met de familie eens goed uit te praten en veel te huilen en er dan zand over te gooien. En dan samen kijken op welke wijze er een waardige bestemming aan de as kan worden gegeven en er voor te zorgen dat de afhandeling van erfenis niet ontaardt in een hele grote lange lijdensweg voor alle partijen. Maar om van alle kanten water bij de wijn te doen en de familieverhoudingen te herstellen. Dan kan iets negatiefs - het nu buitengesloten zijn - toch worden omgebogen in iets positiefs: een waardige afsluiting van het leven van moeder (oma) en een start van goede verhoudingen.
En anders herhaalt de geschiedenis zich over een aantal jaren weer bij het overlijden van andere familieleden. Niet doen. Slik een keer, slik twee keer, en sla het oude boek dicht.
Ook juridisch is dit een zeer verstandig advies. Want ook eventueel geruzie over de erfenisafhandeling is zakelijk bijna altijd voor iedereen nadelig. Dan zijn er vaak alleen maar verliezers en mensen met hartkwalen en maagzweren.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Het is nu wel achteraf praten, maar toch. Zie over de vraag of je iemand kunt verbieden om afscheid te nemen van een overledene, ook:
Spelregels
