21 oktober 2002
Vraag nummer: 1304 (oude nummer: 1650)
Mon, 21 Oct 2002 18:49
Geachte heer,
Mijn vader is een half jaar geleden overleden, slechts 6 maanden na mijn moeder. De as van mijn moeder is door de familie uitgestrooid in het buitenland, waar zij geboren is en ook mijn vader heeft ontmoet. Overigens is hij Nederlander. Toen mijn vader overleed waren wij (3 broers en 1 zus) het unaniem eens dat wij de as van pa ook in het buitenland zouden verstrooien. Ikzelf heb de nalatenschap afgehandeld tot het moment dat een broer broer zijn machtiging introk. Omdat hij nog een grote geldschuld had bij onze vader en niet wilde dat deze verrekend zou worden bij de erfenis.
Nu beweert hij dat ik, door het intrekken van de machtiging van de verklaring van erfrecht ook geen zeggenschap meer heb over de as. Deze is officieel aan mij overgedragen door het crematorium en is volgens mij nu mijn eigendom. Met de 2 andere broers willen wij toch de as naar buitenland brengen, want alles is daar al geregeld met de familie. Het gaat mijn broer dus niet om dat wij de as daar gaan verstrooien, want dat wil hijzelf ook maar hij wil ons dwarszitten vanwege de erfenis verdeling.
Mijn vraag luidt dan ook. Ben ik strafbaar als ik toch doorga met ons plan. Kan hij via een gerechtelijk bevel de boel tegenhouden?
Bij voorbaat dank voor uw snelle reactie.
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Zoals u in antwoord op vele andere vragen op de site hebt kunnen lezen, is in beginsel de persoon die de opdracht voor de crematie heeft gegeven, de persoon die beslist over wat er met de as moet gebeuren.
Sinds 1991 en 1998 is de wetgeving steeds verder verruimd; van 1991 tot 1998 kon de asbus al thuis worden bewaard; en sinds 1998 kan as ter beschikking van nabestaanden (in eerste instantie de opdrachtgever) worden gesteld.
Een beetje onduidelijk is, of de bepaling in de wet dat de opdrachtgever van de crematie over de as beslist, ook zo ver gaat dat dit nog geldt als de asbus door het crematorium uit handen is gegeven. De wet zegt er niets over en er is geen jurisprudentie over. Maar ik schat in dat zodra iemand de asbus in handen heeft, hij of zij er mee mag doen wat hij of zij wil (binnen de grenzen van de wet en lokale regelgeving (men mag de as bijvoorbeeld niet op onethische plekken verstrooien en niet op plekken waar de eigenaar van de grond niet akkoord gaat)).
Als u de asbus hebt, lijkt mij dat u de as zonder enig probleem mag laten verstrooien.
Wat zeker niet het geval is, is dat de asbus in de boedel zou vallen. Uw broer heeft wat dat betreft volstrekt ongelijk.
Er zijn 2 goede redenen waarom een asbus niet in de boedel valt. De eerste is dat de wet een apart regime voor zeggenschap over as kent. De tweede is dat alleen goederen in een boedel vallen, die op het moment van overlijden tot iemands nalatenschap behoorden of waar op dat moment rechten op golden (bijvoorbeeld een uitgeleend boek behoort tot de nalatenschap). Een persoon heeft op het moment van zijn overlijden zijn eigen asbus niet in bezit, dus behoort die bus niet tot de nalatenschap. Zo simpel is het. Het zou anders zijn als uw moeder de asbus met de as van uw vader thuis bewaarde; dan zou de asbus van vader wél tot de nalatenschap behoren.
U bent niet strafbaar als u de as verstrooit, want u overtreedt geen enkele wet.
Een gerechtelijk bevel is dus onzin.
Uw broer zou kunnen overwegen om een proces te beginnen, maar dat lijkt mij een onzinnige en kansloze zaak. En voor iemand met weinig financiën een uitermate onverstandige actie, want het kost scheppen geld en kan niets opleveren.
mr W.G.H.M. van der Putten
21 oktober 2002
Spelregels
