Uitgestrooid zonder medeweten familie
20 april 2006
Vraag nummer: 4390 (oude nummer: 7905)
Hoi,
Ik ben heel erg boos en verdrietig tegelijk. Mijn Opa is een paar maanden overleden, ik had een hele goede band met hem. Mijn moeder had in eerste instantie gezegd dat ze hem gewoon mochten verstrooien na de crematie zonder de familie. Maar mijn zus en ik lieten weten dat we erbij wilden zijn. Toen heeft mijn moeder met mijn vader met de vrouw die alles regelde voor de uitvaart het terug laten draaien en zouden we er allemaal bij zijn als het as van mijn opa werd verstrooid. Nu duurde het inmiddels al 2 maanden, en hadden nog niks gehoord. Mijn moeder belde vandaag met crematorium met de vraag wanneer we mijn opa, haar vader konden gaan verstrooien. Die man schrok zich rot en vertelde dat mijn opa 5 april dus al was verstrooid. De vrouw die alles regelt die was ook enorm geschrokken en zei dat het inderdaad bij haar op het formulier stond dat we erbij wilden zijn. Maar bij het crematorium stond dus van niet. Wij zijn erg boos en heel erg verdrietig... Maar we weten niet hoe we dit verder aan moeten pakken. Dit is onomkeerbaar en we weten niet wat nu een normaal iets is om te doen. We willen niet dat ze er met een kop koffie en excuses vanaf komen. Wij zijn heel erg verdrietig. Dit had het voor ons moeten afsluiten, en nu kunnen we naar een veld gaan waarvan we niet eens weten welke grijze vlek mijn opa is. Wat kunnen we eisen of verwachten van hun?
Met vriendelijke groet, Saskia
Antwoord:
Geachte mevrouw,
U weet zelf ook dat het gebeuren onontkeerbaar is.
Ik vrees dat het inderdaad niet anders kan dan dat men er met een kop koffie en excuses van af komt. Wat wilt u anders eisen? Aan hoge geldbedragen of zoiets hoeft u niet te denken, daar doet de Nederlandse wet en rechter niet aan in dit soort gevallen.
Als deze uitvaartonderneming is aangesloten bij een beroepsorganisatie die een klacht bij de Ombudsman Uitvaartwezen mogelijk maakt, kunt u daar een klacht indienen. Die klacht wordt dan waarschijnlijk toegewezen, maar veel meer dan die kop koffie en excuses zal het ook dan niet worden.
Wordt het verdriet in een zaak als deze goed gemaakt als men 100,- of 250,- 'schadevergoeding' zou krijgen? (Ook nog eens te delen door een aantal personen?). Nee. Daarom is er ook geen echte oplossing te bedenken.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
