Niet-moslim op Moslim begraafplaats
25 augustus 2002
Vraag nummer: 931 (oude nummer: 1257)
11 januari 1998
Mijnheer Van der Putten,
Ik heb de volgende, theoretische vraag. Stelt u zich eens voor dat iemand van twee verschillende geloofsovertuigingen met elkaar trouwen, bv een moslim en een rooms-katholiek. En stel nu dat de moslim overlijdt, mag de Rooms-Katholieke partner dan later wel naast haar Moslim partner op een moslim begraafplaats worden begraven???
Antwoord:
Geachte heer,
Zo heel theoretisch is uw vraag niet, nu er steeds meer moslims in Nederland wonen en er ook steeds meer gemengde huwelijken plaatsvinden. Echter, bij een huwelijk met een moslim neemt de echtgenote ook vaak het islamitische geloof aan.
Het is in ieder geval een minder theoretische vraag dan die van iemand die lijken voor de leeuwen wilde gooien, enige tijd geleden. Dat was een beetje bizar, maar op zich wel een aardige vraag.
Uw vraag is te veralgemeniseren naar de vraag of mensen van een bepaald geloof ook begraven mogen worden op een begraafplaats voor anders-gelovigen. Of het gaat om katholieken, moslims, hervormden etc. doet er niet toe. Het is voor allen gelijk.
Wettelijk is en was dit nooit een probleem. De wet gebood het niet en verbood het niet. De besturen van begraafplaatsen moeten dat maar zelf weten.
Men kan inderdaad in een reglement regelen dat personen van een ander geloof op een begraafplaats geweerd worden. Vaak staat in een reglement zoiets als "Deze begraafplaats is bestemd voor de leden van de kerkelijke gemeente te x", maar dan staat er meestal in één adem achteraan dat er met toestemming van het bestuur ook anderen kunnen worden begraven.
Ik heb de afgelopen jaren nooit gehoord dat begraving van een echtgenoot geweigerd was omdat hij/zij van een ander geloof was.
Vroeger kwam dat wel voor. Sterker, het was toen algemeen gebruik.
Een bekend geval speelde ruim een eeuw geleden. In 1842 trad een katholieke jonkvrouwe te Roermond in het huwelijk met een protestantse kolonel der cavalerie; dat wekte in die tijd de nodige opschudding. Toen hij 40 en zij bijna 50 jaar later overleed, werden hun graven tegen de muur tussen de katholieke en hervormde begraafplaats aangelegd. Ieder op zijn 'eigen' begraafplaats wel te verstaan. Er werden twee hoge monumenten opgericht. Tussen die monumenten, over de muur heen, reiken beide echtelieden elkaar - in steen - de hand. Voor zover ik weet liggen deze graven er nog steeds.
Er zijn in Nederland geen islamitische begraafplaatsen, alleen islamitische gedeelten van begraafplaatsen. Dat hoeft op zich geen verschil te maken voor de daar toe te passen regels voor de toelating van niet-moslims.
Er is wel een verschil in gebruik met andere begraafplaatsen. Moslims hebben graag een eigen graf, liefst eeuwigdurend. Op andere begraafplaatsen begraaft men echtgenoten in een eigen graf in een 2-persoonsgraf. Moslims hebben echter bij voorkeur een éénpersoonsgraf; echtelieden worden niet bij elkaar begraven.
In theorie is het mogelijk om graven naast elkaar te reserveren, maar ik heb wel eens gehoord dat men dat feitelijk niet doet omdat daar geen behoefte aan bestaat.
Zeggenschap over wie er wel of niet op een islamitische begraafplaats wordt begraven, ligt bij de moskee. In grote steden hebben soms diverse moskeeën eigen vakken; daar komen alleen de eigen gelovigen terecht. Net zo goed als in het christelijke geloof kent men in de islam verschillende geloofsrichtingen.
Sommige geloofsrichtingen vinden het vervelender om een moslim van een andere geloofsrichting in een buurgraf te hebben liggen, dan een christen, zo heb ik me 2 maanden geleden door een moslim laten vertellen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
11 januari 1998
--------
Zie over Islamitische graven en eeuwige grafrust:
Zie over de aankoop en het behoud van een graf voor eeuwig ook:
